Sylvie Reff

D Sylvie Reff (* 19. Juli 1946 z Bischwiller^[1]) ìsch a elsassischa Kìnschtlera. Sa hàt mehrera Romaner un Theàterstìckla gschrìewa, sa dìchtet, sa komponiart un sa sìngt, uf Elsassisch, Frànzeesch un Hochditsch.

Laweslàuif

D Sylvie Reff hàt ìhra Kìndheit z Bischwiller verbrocht, dr elsassischa Dialekt ìsch ìhra Müetersproch^[2].

Sa hàt z Stroßburg gstudiart fer Anglisch-Profasser wara^[3], sa hàt aui Rüssisch un Rumänisch gstudiart^[4].

Zitter d 1960. Johra schribt sa un sìngt sa, meischtens uf Elsassisch, denn sa unterstìtzt ìhra regionàla Sproch. Sa hàt a ìnternàtionàla Üsstràhlung: ìhr Wark wìrd ìn àcht Sprocha ìwersetzt, sa màcht mìt ìn Television-Sandunga vu verschìedena Lander (uf da Sander TF1, France 3, Arte, NDR Hamburg, SR Saarbrücken, SWF Baden-Baden, Freiburg/Br., Karlsruhe, Stuttgart, Innsbrück), sa hàt mehr às 500 Konzerta ìm gànza Europa gaa. Ànna 2015 hàt sa a elsassischa Dìchterwaj z Bischwiller erstellt.

Wark

D Sylvie Reff hàt a groß Wark üsgaa:

Schrìfta

Terre ouverte, Gedìchta, collection Chambellan, éditions Saint-Germain-des-Prés, Paris, 1971
Soleil et cendres, Paris, 1972
Le deuxième homme, France Culture, Paris, 1972
Geschichte einer Gänsehüterin, 1975
La Nef des vivants, Paris, Stock, 1975
Les Ailes du cœur, Gedìchta, Gundershoffen, Hanau, 1982
Cette fureur tranquille, Stroßburg, Rhénanes, 1986
Soleil de prières: anthologie de prières du monde entier pour tous les moments de la vie, Paris, Éditions Albin Michel, 1989
Source de feu, Les Herbiers (Vendée), Écho optique, 1990
Le Temps du miel, Gedìchta, éditions Caractères, Paris, 1992
Mendiants d’étoiles, Pàris, éditions Caractères, 1994
« L’alsacien est une langue de rencontre et de poésie », Les Cahiers du bilinguisme: Land un Sproch Stroßburg, 1994
Servante du soleil, Gedìchta, Lyon ou Aurillac, Gerbert, 1997
De Zopf, drèisprochig Gschìchtla, BF Verlàg, Stroßburg, 2000
Lumière des vivants, éditions Dervy-Albin Michel, octobre 2002.
Blessures du vent, Editinter Verlàg, 2010.
Chant des Saisons, mìt em J.-P. Ehrisman, Coprur Verlàg, Stroßburg 2009
Passeurs de courage éditions L'Harmattan, 2010.
Schrei, zweisprochig Gschìchtla, BF Verlàg Stroßburg 2014

Müsik

Miederle, Stroßburg, CEDE, 1978
Läwesfür, Stroßburg, EMA, 1983
Menschelied, 1991^[5]
Sternestrüss, S.l. s.n., 1995

Üszeichnunga

D Sylvie Reff hàt fer si Wark mehrera Üszeichnunga bikumma:

Prix Alef vu da Büechhandler
Priis vu dr Gsellschàft vu da Schrìftsteller üs Elsàss un Lothrìnga („Prix de la Société des écrivains d’Alsace et Lorraine“) ànna 1976
Guldbratzala (Bretzel d'or) vum „Institut des arts et traditions d’Alsace“ ànna 1982
Grand Prix Maurice Betz, 1986^[6]
Hebeldankpreis, Lörrach, ànna 1994
Grand Prix vu dr Stàdt Colmer fer dr Romàn „Lumière des vivants“ ànna 2003
Grand Prix André Weckmann ànna 2014

Externa Links

Commons: Sylvie Reff – Sammlig vo Multimediadateie

Referanz

↑ Sitta vu dr Sylvie Reff uf Babelio.com (fr)
↑ A Konzert vu dr Sylvie Reff, uf http://planetefrancophone.fr (fr). Archiviert vom Original am 12. Februar 2015; abgruefen am 26. Februar 2015.
↑ Sitta vu dr Sylvie Reff uf alsace-culture.com (fr)
↑ Lawa un Wark vu dr Sylvie Reff, uf editions-harmattan.fr (fr)
↑ Sitta vu dr Sylvie Reff uf olcalsace.org (fr)
↑ « Remise du Grand Prix Maurice Betz 1986 à Sylvie Reff », ìn Annales de l'Académie d'Alsace, 1986

[1] Sitta vu dr Sylvie Reff uf Babelio.com (fr)

[2] A Konzert vu dr Sylvie Reff, uf http://planetefrancophone.fr (fr). Archiviert vom Original am 12. Februar 2015; abgruefen am 26. Februar 2015.

[3] Sitta vu dr Sylvie Reff uf alsace-culture.com (fr)

[4] Lawa un Wark vu dr Sylvie Reff, uf editions-harmattan.fr (fr)

[5] Sitta vu dr Sylvie Reff uf olcalsace.org (fr)

[6] « Remise du Grand Prix Maurice Betz 1986 à Sylvie Reff », ìn Annales de l'Académie d'Alsace, 1986

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]