Spiegeläi

Spiegeläier (im 18. Joorhundert bildet, mögligerwiis wil s Dotter glänzig isch wien e Spiegel), Setzäier, in dr Schwiz au Stierenauge oder Ochsenauge (französisch Œil de bœuf) si Äier, wo churz in dr dr Pfanne bröötlet oder im Oofe bacht wärde. S Äiwiss grinnt drbii, s Äigääl blibt aber no flüssig und glänzt. In dr Fachsprooch underschäidet mä zwüsche Setzäier, wo nume uf einere Site in dr Pfanne bröötlet wärde, und Spiegeläier, wo mä zuedeckt, so dass si im Ofe oder in dr Pfanne vo alle Site bröötlet wärde, so dass sich uf em Dotter e wisslige Schleier bildet.

Spiegeläier sött mä us bsundrigs früsche Äier mache, wil bi eltere s Äiwiss z fest usenanderlauft und wenn s bröötlet isch mänggisch e chli chöjig isch wie Gummi.

Für zum Spiegeläier mach nimmt mä e Pfanne, wo nit z grooss isch, so dass s Äiwiss sich nit zwiit cha usbräite, duet e chli Anke oder Schmalz dri, wermts uf und nimmt sä vom Füür und schloot denn voorsichdig d Äier drii. Denn bröötlet mä sä bi chliiner Hitz, duet Salz und Pfäffer uf s Wiss ströje und duet e chli vom häisse Anke über s Dotter, wo immer no sött flüssig sii. Uf s Dotter sött mä käi Salz ströje, weder vor em Bröötle, das macht sä zeech, no noch em Bröötle, das macht Fläcke druf.

Spiegeläier im Bachoofe si e Klassiker und La Cuisine de Madame Saint-Ange (Larousse, Paris, 1958) beschribt s Verfaare usfüehrlig uf anderthalb Site. Im Wäsentlige unterscheidet es sich vom Bröötle in dr Pfanne doodrduur, ass mä d Äier im ene füürfeste Möödeli in häissem Anke im Oofe für drei bis vier Minute duet bache, wobii d Ooberhitz e chli gröösser sött sii as d Underhitz.

Uf dr ganze Wält si Spiegeläier Bestanddäil vo äifacher Gricht wie Strammer Max, Ham and Eggs (mit Schingge oder Späck) und Äi im Chorb (Egg in the basket), aber au vo meh bessere wie Spiegeläier Rossini (mit Kalbsbries und Gansläbere) oder Spiegeläier Meyerbeer (mit Lammniere und Trüffelsoosse). Si si e draditionelle Bestanddäil vom änglische Morgenässe.

Weblingg

Commons: Spiegelei – Sammlig vo Multimediadateie