Sopraan

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Stimmlaage für Choorsänger
Frauestimme Mannestimme
Tonumfang eines Choor-Sopraan
Sopraan (S)
Doonumfang vom ene Choor-Tenoor
Tenoor (T)
Doonumfang vom ene Choor-Mezzosopraan
Mezzosopraan
Doonumfang vom ene Choor-Bariton
Bariton
Doonumfang vom ene Choor-Alt
Alt (A)
Doonumfang vom ene Choor-Bass
Bass (B)

Dr Sopraan (sit em 18. Joorhundert us italiäänisch soprano, as ‚Ooberstimm‘ im 16. Joorhundert entstande[1] us italienisch sopra ‚(dr)üüber‘; Meerzaal d Soprään) isch die höggsti menschligi Stimmlaag und wird fast immer vo Fraue gsunge. Si cha aber au vo Buebe vor em Stimmbruch (Buebesopraan) oder vo Manne im Falsett gsunge wärde. Usserdäm isch d Sopranstimm in de vergangene Joorhundert au vo Kastraate bsetzt worde. Nume doo und dört git s „natürligi Kastraate“. In dr Rönessans und dr Barockzit het mä d Sopraanlaag im vokaale und instrumentaale Beriich au as Cantus oder Diskant bezäichnet.

Ere Sängere oder eme Sänger in deere Stimmlaag säit mä Sopranistin oder Sopranist oder äifach Sopraan.

Dr Doonumfang vo dr Sopraanstimm goot mäistens vo c’ bis a’’, bi Berufssängerinne si aber vil hööcheri Döön mööglig.

Gsangsfächer[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Doonhööchene vo de verschiidene Stimmlaage

E baar vo de spezialisierte Gsangsfächer für e Sopraan, wo sich sit em 19. Joorhundert uusebildet häi, si:

  • dr lüürisch Sopraan
  • dr dramaatisch Sopraan
  • dr lüürisch Koloratuursopraan, für Partie won e hoochi Virtuosidäät verlange
  • dr dramaatisch Koloratuursopraan, für Partie won e hoochi Virtuosidäät und Dramaatik verlange
  • d Subrette, für Partie us em koomische Beriich

Kwelle[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Ardikel «Sopran» uf dr dütsche Wikipedia

Liddratuur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Carl Dahlhaus, Hans Heinrich Eggebrecht (Uusegääber): Sopran. In: Brockhaus Riemann. Musiklexikon in vier Bänden und einem Ergänzungsband. 4. Band R–Z. Schott, Mainz, ISBN 3-7957-8304-6 / Piper, Münche, ISBN 3-492-18304-2 (Piper), S. 174.
  • Horst Seeger: Sopran. In: Opern Lexikon K–Z. Rowohlt Taschenbuch Verlag, Reinbek bei Hamburg 1982, ISBN 3-499-16287-3, S. 819/820.
  • Klaus Kalchschmid: Auf Höhenflug. In: Opernwelt, Juni 2007, S. 34 ff. (Bestandsaufnahme zum Thema Countertenöre)
  • Kai Wessel, Arnold Jacobshagen/Corinna Heer (Uusegääber): Der Countertenor: Die männliche Falsettstimme vom Mittelalter zur Gegenwart. Schott Campus. Schott Music, Mainz 2013, ISBN 978-3-7957-0793-4.

Weblingg[ändere | Quälltäxt bearbeite]

 Commons: Sopran-Sänger – Sammlig vo Multimediadateie

Fuessnoote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Friedrich Kluge, Alfred Götze: Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache. 20. Uflaag uusegee vom Walther Mitzka, De Gruyter, Berlin / New York 1967; Nöidruck („21. Uflaag“) Berlin / New York 1975, ISBN 3-11-005709-3, S. 717.