Sunegsang vom Franz vo Assisi
Dialäkt: Ùndertòggeborg |
De Sunegsang (it. Cantico di Frate Sole; lat. Canticum Fratris Solis) oder s Lob vo de Gschöpf (lat. Laudes Creaturarum) isch e Gibet vom hailige Franz vo Assisi. S isch en Lobpriis uf d Schöpfig. De Franz vo Assisi het s um d Jooreswendi vo 1224 uf 1225 dichtet gha, won er chrank i de Chile San Damiano bi Assisi glegen isch. Die letzte Vers vom Tod söl er erst spöter uf sim Todesbett dichtet gha ha. Drufabe hend die baide Brüedere Angelo und Leo de ganzi Sunegsang zwaimol gsunge. S Lied isch im umbrische Dielekt dichtet wore und vom ene Brüeder is Latinische öbersetzt wore.
I de Öbersetzig us em umbrische Dialekt sind i drai Fäll d Wörter „Brüeder“ und „Schwöster“ ustuuscht wore, well im Italienische und Alemanische s Gschlecht vo de Wörter „Sune“, „Moo“ und „Tood“ nöd öberii stimet.
- Sunegsang
- Höchste allmächtige, güetige Herr,
- a Der sind s Lob, de Ruhm, ale Sege und d Ehr!
- Nume Der, Allerhöchste, stönd die zue
- und kan Mentsch isch würdig Di z erwääne.
- Globt saisch, min Herr, mit all Dinene Gschöpf
- und ganz bsundrigs d Herrin d Schwöster Sune;
- si isch Taag und lüchtet för üüs dör Dii
- si isch schöö und straalet mit groossem Glanz,
- Dini Bidütig, Allerhöchste, bezügt si.
- Globt saisch, min Herr, dör de Brüeder Moo und d Sterne;
- im Himmel hesch si gmacht, klar und chöstlich und schöö.
- Globt saisch, min Herr, dör de Brüeder Wind;
- und dör d Luft und d Wolke, d Haiteri und dör all Wetter,
- dör si gisch Dinene Gschöpf Unterstützig.
- Globt saisch, min Herr, dör d Schwöster Wasser;
- si isch ganz nützlich und demüetig und chöstlich und koisch.
- Globt saisch, min Herr, dör de Brüeder Füür;
- dur en erhellsch Du d Nacht;
- und er isch schöö und fröhlich, chräftig und starch.
- Globt saisch, min Herr, dör üsi Schwöster Muetter Erde;
- si versorgt und laitet üüs,
- und si macht allerlai Frücht und farbigi Blueme und Chrütter.
- Globt saisch, min Herr, dör die wo vergend mit Dinere Liebi
- und wo Chranket und Liide erträget.
- Selig die, wos i Fride überwinde chönd,
- denn dör Di, Allerhöchste, weret si gchröönt.
- Globt saisch, min Herr, dör üse Brüeder Körper-Tood;
- von em cha kan lebige Mentsch entwiiche.
- Wee dene, wo i Toodsünd sterbid!
- Selig die, wo Din hailigste Wile findet,
- denn de zwaiti Tood verderbt si nööd.
- Lobet und priiset min Herr,
- und danket und dienet Em i groosse Demuet!