Panbeweegig

Regionen, wo um 1910 Dütsch gschwätzt worden isch si grüen markiert. D Pangermaniste (in däm Fall Pantöitoniste) häi vili vo deene Gebiete welle veräine.

Mit Panbeweegig, au Pannazionalismus oder Panideologiii, isch e politisch-kulturelli Beweegig gmäint, wo s Ziil von ere isch, s Gfüel vom Zsämmeghööre von ere bestimmte Nazioon oder Religioonsgmäinschaft z sterke. Mäistens wäi Panbeweegige alli, wo zun ere bestimmte Ethnii, Religioon oder Sproochgrubbe ghööre und in verschiidene Staate lääbe, in äim Staat veräine. Panbeweegige si mäistens in dr zwäite Helfti vom 19. Joorhundert oder spööter ufchoo.

Die griechischi Vorsilbe Pan- stoot doo für All-, zum bedoone, ass d Beweegig mee as nume en äinzelni Nazionalidäät will umfasse. Panbeweegige stöön mäistens im ene erbitterete Geegesatz zuenander, wil si vilmol die gliiche Gebiet beaaspruche. Au vo dr Ideologii us het s Underschiid gee, so si die öiropääische Panbeweegige mäistens imperialistisch, die usseröiropääische mäistens gege dr öiropääisch Imperialismus gsi. Hüfig häi d Aahänger von ere Panbeweegig über dr göttlige Ursprung oder die göttligi Missioon vo iirer Ethnii greedet.

E baar vo de Panbeweegige

• Panafrikanismus
• Panbulgarismus
• Pangermanismus
• Paniranismus
• Panislamismus
• Pankatalanismus
• Pankeltizismus
• Panmesopotamismus
• Panmongolismus
• Pansemitismus
• Neoslawismus
• Pansomalismus
• Panindianismus

Liddratuur

• Hannah Arendt: Elemente und Ursprünge totaler Herrschaft. Münche 1986, ISBN 3-492-11032-0.
• Tilman Lüdke: Pan-Ideologien, in: Europäische Geschichte Online, uusegee vom Institut für Europäische Geschichte (Mainz), 2012, abgrüeft am 17. Dezämber 2012.