Mortuarium

Mortuarium isch e Begriff, wo in dr Rächtswüsseschaft, dr Archidekduur und dr Chloosterkultur voorchunnt.

Rächtswüsseschaft

S Mortuarium isch e Naturalabgoob an dr Grundherr gsi, wo bim Dood vom ene Hörige fellig worde isch. Im Lauf vo dr Zit isch die Sachläistig von ere Gäldabgoob verdrängt worde, wo au uf Liibgwünngüeter, Latengüeter oder Zinsgüeter erhoobe worde isch, so dass s Mortuarium ere modärne Erbschaftstüür immer äänliger worde isch. D Abgoob het in underschiidlige Regione verschiideni Bezäichnige gha wie Fall, Hauptfall, Liibfall, Doodfall; Haupträcht, Besthaupt; Kurmede.

Archidekduur

S Mortuarium im Dom z Eichstätt in Bayre

As Mortuarium bezäichnet mä e Geböid, wo Dooti din begraabe wärde. Es chunnt au vor, ass mä Druurhalle as Mortuarium bezäichnet.

Chloosterkultur

In Chlöster isch mit Mortuarium e Dootebuech bzw. e Nekrolog gmäint. Im e sonige Verzäichnis wärde d Nääme vo de Mitgliider vom ene Orde, wo gstorbe si, ufgschriibe; die Nääme wärde regelmäässig im Raame vo dr chlöösterlige Liturgii vorglääse. In e hufe Kapuzinerchlööster isch vor em Choor e Buech bim aktuelle Datum uffdo, wo alli Nääme vo de Kapuziner verzäichnet si, wo an däm Daag gstorbe si.

Litratuur

• Anne-Marie Dubler: Fall [Todfall]. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz. Bd. IV 388 f.
• Artikel Besthaupt, Fall unter Bedeutung II 2, Kurmede usw. im Deutsches Rechtswörterbuch Bd. II 199 f.; III 397; VIII 170–174.
• Artikel Fall Bedeutung 2d, Besthauptfall, Besthaupt usw. im Schweizerischen Idiotikon Bd. I 735 f., 740 f.; II 1499.