D Bank vo Ängland

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Dr Sitz vo dr Bank vo Ängland an dr Threadneedle Street z London.

D Bank of England (Bank vo Ängland) isch d Zentralbank vom Veräinigte Köönigriich Groossbritannie und Nordirland und het iire Sitz in London. Si bestimmt d Gäld- und Wäärigspolitik für s Pfund Sterling. S Instidut isch 1694 als erschti Zentralbank weltwiit gründet worde und het zu Zite näbe administrative au brivatwirtschaftligi Funkzioone ghaa. Sit 1933 si d Banknoote, wo d Bank vo Ängland uusegit, s gsetzlige Zaaligsmiddel im ganze Köönigriich. In Ängland und Wales isch d Bank vo Ängland die äinzigi Bank, wo Banknoote daf drucke, in Schottland und Nordirland gits aber bis hüte Brivatbanke, wo au daas Rächt häi.[1]

Sit em Bankgsetz vo 1998 wird d Bank vom ene Direktorium (Court of Directors) gläitet, wo us eme Bank-Guwernöör, zwäi Vizeguwernöör und 16 Diräkter bestoot. Dr Brömieeminister schloot d Mitgliider vom Direktorium dr Chroone vor und die ernennt sä.

Bsonderheit[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Gschichtlich händ d Banknote in früehere Ziite en wesentlich höhere Stellewert gha als hüüt. Nit nur wege em Computergeld: Dr englisch Chrieg gege Napoleon isch ab 1797 no durch s Drucke vo Banknote, und nit öppe durch bargeldlosi Zahlige, finanziert worde.

Litratuur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • William D. Bowman: Die Geschichte der Bank von England von ihrer Gründung im Jahre 1694 bis heute ("The story of the Bank of England from its foundation in 1694 until the present day"). Verlag Schwabe, Basel 1925.
  • Derrick Byatt: Promises to pay. The first 300 years of Bank of England notes. Spink Books, London 1994, ISBN 0-907605-50-8.
  • Philip Geddes: Inside the Bank of England. Boxtree Publishers, London 1994, ISBN 1-85283-203-7.
  • Günther Hausmann: Ursachen und praktische Wirkungen der Reform des notenbankpolitischen Instrumentariums der Bank of England vom September 1971. Dissertation, Universität Würzburg 1977.
  • Eugen Philippovich v. Philippsberg: Die Bank von England im Dienste der Finanzverwaltung des Staates. 2. Aufl. Wien: Deuticke 1911.
  • Eva Schumann-Bacia: Die Bank von England und ihr Architekt John Soane. Verlag für Architektur „Artemis“, Zürich 1989, ISBN 3-7608-1011-X (Bildband).
  • Siegfried Wendt: Die Bank von England und das englische Geld- und Kreditwesen (Studien-Bogen; 8). Verlag Lutzeyer, Bad Oeynhausen 1948.
  • Dieter Ziegler: Das Korsett der „Alten Dame“. Die Geschäftspolitik der Bank von England, 1844-1913. Verlag Knapp, Frankfurt/M. 1990, ISBN 3-7819-0463-6 (zugl. Dissertation, Universität Florenz 1988).
  • Dieter Ziegler: Zwischen Gurney und Baring. Die Geschäftspolitik der Bank of England 1867-1890. In: Wissenschaftlicher Beirat des Institutes für bankhistorische Forschung (Hrsg.): Bankhistorisches Archiv. Zeitschrift für Bankengeschichte, 2/1986, Verlag Knapp, Frankfurt/M.
  • Anne Dolganos Picker: International economic indicators and central banks. Wiley, Hoboken, NJ 2007 ISBN 0-471-75113-8.

Weblingg[ändere | Quälltäxt bearbeite]

 Commons: Bank of England – Sammlig vo Multimediadateie

Fuessnoote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Rudolf Beck, Konrad Schröder: Handbuch der britischen Kulturgeschichte. 2006, S. 151.

Koordinate: 51° 30′ 51″ N, 0° 5′ 17″ W

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Bank_of_England“ vu de.wikipedia.org. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.