Suleviae
D Suleviae oder Suleiviae sind e Gruppe vo Göttine, wo vo de Kelte vereert wore sind. Vo ine sind öppe 40 epigraphischi Zügnis bikannt, vor alem im östliche Gallie, aber au z England, i de baide Provinze Under- und Obergermanie, z Noricum und z Rom.
Vereerig
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Bi de Helvetier isch d Formle SVLEIS SVIS (»sini Suleviae«) verbraitet[1] und ainisch z Rom au »mini Sulevie«[2], wa uf persönlichi Schutzgöttine schlüsse loot. Si werdet au »sini hüüslichi Sulevie« gnennt[3], Schwöstere[4], Müettere[5] oder au SVLEVIS IVNONIBVS[6]. Da düütet uf e familiäri Vertrauthait mit dene Göttine hii. Mengisch hend si Biinäme, wie Atumarae[7].
Inere Inschrift us Südgallie tret nu ai Sulevia Idennica uuf, wo mit de römische Göttin Minerva gliichgsetzt werd[8], wäred im Hailbad vo Aquae Sulis (hütt: Bath, England) d Göttin Minerva Sul vereert woren isch. Ai Inschrift us dem Ort isch aber vom Bildhauer Sulinus a de Sulevie gstiftet wore [9]!
Name
[ändere | Quälltäxt bearbeite]De Name isch Gallisch und bidütet »Gueti Füererine« (kymr. hylyw »füere«; bret. helevez »gueti Füerig«), wa guet zu persönliche Schutzgöttine passt.
Quelle
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ CIL XIII, 5027 - NeLi 31 - CIL XIII, 11499
- ↑ MEISQVE SVLEVIS: CIL VI, 31161
- ↑ SVLEVIS DOMESTICIS SVIS: CIL XIII, 12056
- ↑ SVLEVIS SORORIBVS: CIL XIII, 11740
- ↑ MATRIBVS SVLEVIS: RIB 192 - CIL VI, 31171
- ↑ CIL XIII, 3561
- ↑ CIL XIII, 11477
- ↑ CIL XII, 2974
- ↑ RIB 151
Büecher
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Bernhard Maier, Lexikon der keltischen Religion und Kultur; Kröner, Stuttgart (1994). ISBN 3-520-46601-5
- Garrett S. Olmsted: The Gods of the Celts and the Indo-Europeans; Innsbruck 1994. ISBN 3-85124-173-8