Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/s' Flohtheater.

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
's Flohtheater.

352 - 353


Me hat, heisst's, uf dr Màss dert hin'te
Im Flohtheater gestert z'Nacht
Vergesse schint's dr Floh az'binde,
Dr grosse, dà wo 's Rössle macht.

Fir z'fahre uf em Tisch dert umme,
Isch er ans Kitschle g'spanne gsi;
Uf eimol hat er Rissüs g'numme
Mit sammt dr Kütsche, doch wohi?

Wohrschinlig mit eme Züeschaüer
Isch er abg'reist, drum schickt jetz halt
Si Meistere ne B'richt, e g'naüer,
Vo dem Vorfall in Jung un Alt,

Fir ass se-n-ihre Floh thien b'schaüe,
Eb dà nitt drunter isch viellicht,
Er seig schint's blund, heb Aüge blaüe
Un o ne wenig e kurz G'sicht.

Uf das hi isch er licht z'erkenne;
Un züedem sott me's g'spire jo,
Wenn er thüet uf eim umme renne
Mit sin're Kütsche hinte no.

Un b'sunders er, wo, noch kurzsichtig,
Nitt recht sieht, wo-n-er ane fahrt!
Drum frisch uf d'Jagd, dr Fang isch wichtig,
's isch kostbar, so ne g'lehrte-n-Art!

O thüet me-n-iwerall jetz höre,
Ass d'Flohtheaterdirektion
Gern zeh ung'lehrte will verehre
Dem, wo-n-en z'ruckbringt, fir si Lohn.