Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/An dr Herr Sch.

Wenn bis dohi an alle-n-Orte
D'Kriegshelde-n-immer g'firt sin worde,
Git's doch noch grossere Genie,
Wo viellicht mehr noch sin z'verehre:
's sin d'Helde vo dr Industrie,
Wo sich im grosse Kampf thien wehre,
Wo d'Menschheit friedlig kàmpfe thüet,
Vo ihne g'fiehrt mit Kraft un Müeth.

So Helde, wo im Stille schaffe,
Wo kàmpfe fir 's allg'meine Wohl,
Wo sich thien wehre mit so Waffe,
Die wà mir fire-n-o-n-emol!
In unserem Herr Präsident
Soll hit denn unser Glickwunsch gelte;
Er hat sich in dem Regiment
Üszeichnet, wie's g'wiss g'schieht nur selte:
Scho fufzig johr isch er jetz drin,
Hat treü ihm dient züe alle Zite;
Si Spruch hat g'heisse « Vorwàrts schrite »,
Un hit noch schafft er in dem Sinn;
Was in sim Fach noch isch z'prawiere,
Das süecht er jetz als Chef z'vollfiehre,
Un süecht züe glicher Zit dernewe,
Um sich z'versammle-n-an sim Tisch
Si Mannschaft, wo-n-ihm b'hülflig isch,
So dass e-n-Art Familielewe
Sie alle dert umschlinge thüet.
Das isch's, was mir in Ehre halte,
Nur Arweitshelde thien so walte!
Das isch dr wahre, edle Müeth!
Un d'Indüstrie, ihr wisse's jo,
Isch nitt allei nur si Gedanke,
Si Geist begniegt sich nitt eso;
O d'Kunst hat ihm e Màngs z'verdanke,
Denn d'Sànger sin jo sine Kinder
Un d'Müsikante; wie vielmol
Isch er scho Präsident un Gründer!
Wie viel verdanke-n-ihm ihr Wohl!
Un b'schaüe d'Müsikschüel vo hie,
Dert hilft er o noch uferzieh,
Er thüet die junge Pflànzle spretze,
Wenn sie ne wenig z'trueke hàn,
Er weisst, ass d'Frichte, wo se gàn,
Als spàter gar nitt sin z'ersetze!
Drum wà mr bi dàr G'legeheit,
Wo sich jetz hit thüet presentiere,
Ihm unser wärmster Dank mit Freid
Un mit Erkenntligkeit offriere;
Mag er noch lange Johre so
Das Amt bi uns verwalte do!