Delifon

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy


Modärns Schnuerlosdelifon

E Delifon, (hochdütsch Telefon, früehner Telephon) (vo altgriechisch τῆλε tēle ‚färn‘ und φωνή phōnē ‚Lut, Don, Stimm, Sprooch‘;[1] isch e Kommunikationsmittel zur Übermiddlig vo Döön und speziell vo Sprooch mittels elektrische Signal.

Umgangssproochlig wird mit em Begriff „Delifon“ näben em Ändgrät vom Delifonnetz hüfig au s ganze Delifonsystem eso bezeichnet. In dr Schwiiz isch mit „Delifon“ hüfig au s Delifongspröch, s Delifonat, gmeint.

S Delifonsystem het drei Hauptkomponänte:

Einzelnachweise[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Wilhelm Gemoll: Griechisch-Deutsches Schul- und Handwörterbuch. G. Freytag Verlag/Hölder-Pichler-Tempsky, München/Wien 1965.

Weblingg[ändere | Quälltäxt bearbeite]

 Commons: Delifon – Sammlig vo Multimediadateie