Zum Inhalt springen

Rue Cérès

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
d’ Rue Cérès, wämm’r uff dr Keenigliga Plàtz schàuijt
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

D’ Rue Cérès LL-Q150 (fra)-Mathieu Kappler-Rue Cérès.wav [ʁy seʁɛs] ìsch a Schtrooss ìm Schtàdtzäntrum vu Reims.

D’ Rue Cérès làuift schnüarschtràcks uff 365 Meeter vum Keenigliga Plàtz 8–15 ìm Süüdwäschta (wu àui d’ Rue Bertin un d’ Rue du Grand-Credo ààfànga) bis zem Place Aristide-Briand ìm Nordoschta.[1]

Uff ìhrer Làuifschträcka trìfft sa rachtwìnklig uff dr Süüdoschtsitta d’ Rue de la Grue, d’ Rue de la Gabelle, d’ Rue des Marmouzets, d’ Rue du Général-Barratier un d’ Rue Ponsardin, so wia uff dr Nordwäschtsitta d’ Rue Nanteuil, d’ Rue de Luxembourg, d’ Rue Bonhomme, d’ Rue Legendre un d’ Rue Rogier.

Uff dr gànza Schtrooss därft m’r ìn baida Rìchtunga fààhra.[2]

Àn dr reemischa Zitt ìsch dia Schtrooss Tail vum decumanus — d. h. vu dr Oscht-Wäscht-Hàuiptschtrooss — gsìì. M’r hàt amol doo àm Nr. 3 a reemisch Hüüs àbg’süacht, wo àwwer ìm Äärschta Waltkriag zärschteert worra-n-ìsch.[2]

À Reims, la rue Cérès s’appelle ainsi depuis 1821. Auparavant, il s’agissait de la rue Dauphine, baptisée ainsi en l’honneur de la halte que firent à Reims le Dauphin et la famille royale en se rendant à Metz en 1745 pour y voir Louis XV malade.

Ìm 18. Joohrhundert hàt dia Schtrooss Rue Dauphine g’haissa,[3] fìr dr äältschta Suuhn (dr dauphin uff Frànzeesch) vum Keenig Ludwig XV. eehra, wu-n-’r dur dia Schtrooss z’ Reims kumma-n-ìsch ku sii krànker Vàtter b’süacha.[4] Ànna 1841 sìnn d’ Rue Dauphine, d’ Rue Cérès (wo zitter 1821 asoo g’haissa hàt,[4] ànna 1830 àui „Rue de Cérès“ g’schrììwa) un d’ Rue de la Grille-Cérès zammag’fiahrt worra, fìr a ainzelna Schtrooss nàmmens Rue Cérès bìlda. D’ Schtrooss trajt dr Nàmma vum ehamooliga Cérès-Viartel, wo d’ Schtàdt àm Nordwäschta begranzt hàt. Noh-n-em Reimser Histooriker Louis Demaison schtàmmt dr Nàmma-n-üss’m Làtiinischa carcer, wo „Zuchthüüs“ bediitet, un nìt vu dr reemischa Gättin Ceres.[5]

Vor’m Äärschta Waltkriag hann d’ Boogafàssààda vum Keenigliga Plàtz a Verlängerung àn d’ Rue Cérès g’hàà. Sa sìnn noh-n-em Kriag nia wììder uffbàuija worra; schtàttdässa hàt m’r s’ näija Poschtàmt ärrìchta.[6]

wìchtiga Gebäijer

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • àm Nr. 2–4 ìsch s’ Poschtàmt Cérès, wo mìt Schtààhlbetùng friahj ìm 20. Joohrhundert ìm Schtiil Art Déco bàuija worra-n-ìsch[7] un jez àls Histoorischa Dankmooler iitrajt ìsch[8]
  • àm Nr. 5 ìsch s’ ehamooliga Café Louis XV gsìì, wo urschprìnglig àm Keenigliga Plàtz gsìì ìsch — dr Ludwig XV. hàt a groossa Schtàtüüta-n-àm Plàtz —, wo ìm Schtiil Rokoko bàuija gsìì-n-ìsch. Ar ìsch ìm Äärschta Waltkriag zärschteert worra. Uff dr Fàssààda, wo d’ Àrkitäckta Emile Thion un Marcel Rousseau zaichnet hann, kààt m’r noch hìtt Ziarunga sah[9]
  • àm Nr. 10–12 sìnn d’ Fàssààda vum ehamooliga Comptoir de l’Industrie, ìm Schtiil vum Art Déco[2]
  • àm Nr. 13–15 ìsch zallamols s’ Geburtshüüs vum Jean-Baptiste Colbert (1619–1683) gsìì. Hìtt ìsch a Hüüs mìt G’schafter un Woohnunga mìt’ra Tààfla d’ruff, fìr àns Geburtshüüs ärrìnnera.[10][11][12]
  • àm Nr. 30 ìsch dr Hôtel Ponsardin vum 18. Joohrhundert, wo tailwiis bii da Histoorischa Dankmooler iig’schtuuft ìsch[13][14]
  • àm Nr. 31 ìsch dr Schtooffhàndler Émile Cazier (1844–1878) uff d’ Walt kumma. A pààr Hunderta Meeter neerdlig vu dr Rue Cérès ìsch a Schtrooss noh-n-em g’nännt.[15]
  • àm Nr. 34–36 ìsch friahj ìm 20. Joohrhundert a Bar gsìì[4]
  • vor’m Nr. 40 kààt m’r ìn d’ Rue de la Gabelle, d’ dìnnschta Schtrooss z’ Reims, iinageh[2]
  • àm Nr. 52–54 hàt m’r àlta Trìmmer vum Àltertumm, vum Mìttelàlter un vum 18. Joohrhundert wììder uffg’funda[16]

Lìteràtüür

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • Cérès, rue [18e siècle]. In: Jean-Yves Sureau (Hrsg.): Les rues de Reims, mémoire de la ville. Reims 2002, S. 73 (französisch, archive.org [abgerufen am 12. Februar 2025]).
 Commons: Rue Cérès (Reims) – Sammlig vo Multimediadateie

Ainzelnoohwiisa

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  1. Sureau 2002
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Dia Informàzioona sìnn üss’m Àrtìkel Rue Cérès ìn dr frànzeescha Wikipedia ìwwernumma worra.
  3. Sureau 2002
  4. 4,0 4,1 4,2 Hier/aujourd’hui à Reims : le 34-36, rue Cérès de 1914 à nos jours. In: L’Union. 5. Januar 2023, archiviert vom Original am 21. Februar 2025; abgruefen am 21. Februar 2025 (französisch).
  5. Sureau 2002
  6. La rue Cérès depuis la place Royale. In: Reims Avant. 17. Januar 2016, archiviert vom Original am 21. Februar 2025; abgruefen am 21. Februar 2025 (französisch).
  7. Muriel Areno: La poste, rue Cérès. In: Reims Avant. 5. November 2018, archiviert vom Original am 11. September 2024; abgruefen am 21. Februar 2025 (französisch).
  8. Eintrag Nr. PA00078811 ìn dr Base Mérimée vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  9. Béatrice Keller: 5 rue Cérès. In: Reims Avant. 5. April 2017, archiviert vom Original am 9. November 2024; abgruefen am 21. Februar 2025 (französisch).
  10. Béatrice Keller: Angle de la rue Cérès et de la rue de Nanteuil. In: Reims Avant. Archiviert vom Original am 5. Dezember 2024; abgruefen am 21. Februar 2025 (französisch).
  11. 15 rue Cérès. In: Reims Avant. 28. Oktober 2020, archiviert vom Original am 5. Dezember 2024; abgruefen am 21. Februar 2025 (französisch).
  12. La Maison Natale de Colbert. In: Documentation Reims Avant. 15. Februar 2016, archiviert vom Original am 9. September 2024; abgruefen am 21. Februar 2025 (französisch).
  13. Eintrag Nr. PA00078793 ìn dr Base Mérimée vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  14. Eintrag Nr. PM51000835 ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
  15. Cazier, rue Émile [1886]. In: Jean-Yves Sureau (Hrsg.): Les rues de Reims, mémoire de la ville. Reims 2002, S (französisch, archive.org [abgerufen am 12. Februar 2025]).
  16. 52-54, rue Cérès. INRAP, archiviert vom Original am 21. Februar 2025; abgruefen am 21. Februar 2025 (französisch).

Koordinate: 49° 15′ 22,6″ N, 4° 2′ 10,4″ O