Jacqueline Veuve
D Jacqueline Veuve (* 29. Jänner 1930 z Payerne as Jacqueline Reber; † 18. April 2013; haimetberäächtig z Cernier) isch e Schwyzer Dokumäntaarfilmeri un Etnoloogi gsii.
Lääbe
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Si isch e Doochter vum Maurice Reber, eme Prokurischt, un syre Frau Yvonne geb. Reymond gsii. Noch em Stuudium zur Bibliotekaari un Dokumäntalischti z Lausanne un an dr École de bibliothécaire-documentaliste z Gämf (1952–1953) isch d Jacqueline Veuve 1955 nim Rame vu ire Diploomaarbet fir e Braktikum am Musée de l'Homme uf Paris gange, wu si dr Filmmacher un Etnoloog Jean Rouch chännegleert het un fir iin as Assischtänti am Centre national de la recherche scientifique gschafft het. Iber d Etnografy het si zum Filmmache gfunde. Ire eerscht Chuurzfilm Le Panier à viande het si anne 1966 zäme mit em Yves Yersin drillt. Vu 1968 bis 1988 het si am Gämfer Cycle d'orientation de l'enseignement secondaire didaktischi Film gmacht un vu 1968 bis 1971 au Juugedsändige fir s Weschtschwyzer Fäärnsee. Vu 1972 bis 1973 het si ne Braktikum am Massachusetts Institute of Technology gmacht bim Dokumäntaarfilmer Richard Leacock. In sällere Zyt het si zwee Chuurzfilm drillt iber d Frauebeweegig in de Verainigte Staate.
Anne 1974 het d Jacqueline Veuve iri aige Filmprodukzioonsgsellschaft Aquarius Films z Lausanne grindet. Si het Ufdraagsaarbete un au freii Aarbete realisiert. Ire eerschte lange Dokumäntaarfilm La Mort du grand-père ou Le Sommeil du juste isch 1978 am Filmfeschtiwäl z Locarno zaigt woore.
Insgsamt het d Jacqueline Veuve 14 Langfilm realisiert, doodrunter au e baar Spiilfilm (Parti sans laisser d’adresse 1982; L’Évanouie 1992). Derzue cheme iiber 30 Film mit ere mittlere Lengi un e guet Dutzed Chuurzfilm. Si gheert doodermit zue dr produktiivschte Filmschaffende vu dr Schwyz.
D Jacqueline Veuve het anne 1956 dr Architäkt un Dozänt Léopold Veuve ghyroote; si isch Mueter vu zwai Chinder woore.
Filmografy
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- 1966: Le Panier à viande (mit em Yves Yersin)
- 1967: Dimanche de pingouins
- 1972: Les Lettres de Stalingrad
- 1972: La Grève générale de 18
- 1973: Genève, le 9 novembre 1932
- 1974: No More Fun, No More Games
- 1975: Swiss Graffiti
- 1975: Susan
- 1978: La Mort du grand-père ou Le Sommeil du juste
- 1979: L’Avenir à 15 ans
- 1982: Parti sans laisser d’adresse
- 1986: Parlez-moi d’amour
- 1987: Armand Rouiller
- 1987: La Filière (noch em Buech vu dr Anne-Marie Im Hof-Piguet)
- 1987: Le Sable rose de montagne
- 1988: Claude Lebet, luthier
- 1988: Michel Marlétaz, boisselier
- 1988: François Pernet, scieur-sculpteur
- 1988: Les Frères Bapst, charretiers
- 1988: O. Veuve et J. Doutaz, tavillonneurs
- 1989: Marcellin Babey, tourneur
- 1990: Chronique paysanne en Gruyère
- 1991: Le Film du cinéma suisse
- 1991: François Junod, fabricant d'automates (Episood in Gesichter der Schweiz)
- 1991: Les Émotions helvétiques
- 1992: Arnold Golay, fabricant de jouets
- 1992: Les Métiers du bois
- 1994: L’Homme des casernes
- 1994: L’Évanouie (Fernsehfilm)
- 1995: Oh! quel beau jour
- 1997: Ballade fribourgeoise (mit dr Dominique de Rivaz)
- 1997: Journal de Rivesaltes 1941–1942
- 1999: Chronique vigneronne
- 2000: Delphine Seyrig, portrait d’une comète (Fäärnseedokumäntazioon)
- 2000: Le Salaire de l’artiste
- 2000: Le Chalet du cœur
- 2002: Jour de marché
- 2005: La nébuleuse du cœur
- 2005: La Petite Dame du Capitole
- 2008: Un petit coin de paradis
- 2010: C’était hier
Bryys
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- 1972: Prix Cinéma et Jeunesse z Cannes fir Les Lettres de Stalingrad
- 1987: Prix Stella di Gibellina, Itaalie – Diable d’or
- 1987: Spezialbryys vu dr SSR am Festival international du film alpin
- 1989: Prix de la Mission du Patrimoine Ethnographique, 8e Bilan international du film ethnographique, Musée de l’Homme, Paris
- 1989: Festival International Du Film Alpin, Les Diablerets
- 1992: Eerebyys am Filmfest München
- 1991: Chicago International Gold Hugo Award
- 1991: Grand Prix vaudois des arts
- 1998: Schwyzer Filmbyys fir Journal de Rivesaltes 1941–1942 (Beschte Dokumäntaarfilm)
- 2013: Schwyzer Filmbryys fir iire Lääbeswäärch[1] (Eerebryys)
Wäärch
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Le boucher ambulant. Krebs, Basel 1966.
Literatuur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Bertil Galland: Jacqueline Veuve: 25 ans de cinéma. Vorwort von Freddy Buache. Lausanne 1992.
- Bertil Galland: Une femme de cinéma: Jacqueline Veuve et le nouvel envol du film documentaire. Lausanne 2003.
- Michael Gautier: Jacqueline Veuve In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
- Susanna Kumschick: Das Grosse im Kleinen finden – Au Fond de l’ordinaire pour trouver la grandeur (Retrospektive Jacqueline Veuve). In: Katalog Solothurner Filmtage. 2002, S. 220–250.
- Joëlle Moret (Hrsg.): 100 femmes qui ont fait Lausanne. Éditions Antipodes. Lausanne 2021, S. 108–109.
Film
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Chère Jacqueline (Schwyz 2005, 58 Min., Reschy: Dominique de Rivaz)
Weblink
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Jacqueline Veuve in dr Internet Movie Database
- Literatur vu un iber Jacqueline Veuve im Katalog vu dr Dütsche Nazionalbibliothek
- Susanna Kumschick, Sandrine Fillipetti. Jacqueline Veuve. Swiss Films Ciné-Portrait. 2013. (änglisch, franzeesch)
- Christoph Egger: Jacqueline Veuve gestorben. Nooruef in: Neue Zürcher Zeitung vum 20. April 2013
- Frédéric Maire: «Ein kleines Rädchen im Erinnerungswerk» Nooruef in WOZ Die Wochenzeitung 17/2013 vum 25. April 2013
Fueßnote
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ Christoph Schneider. «Je quitte la scène». Tages-Anzeiger, 19. April 2013.