Hermann Schäufele

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Dialäkt: Friburgerisch (eltere Stadtdialekt)
De Erzbischof Schäufele (vorne rächts) mit em Finanzminischter Hermann Müller (1962)

De Hermann Josef Schäufele (* 14. November 1906 z Stebbach; † 26. Juni 1977 z Langenegg, Vorarlberg) isch vu 1958 bis 1977 Erzbischof vu Friburg gsii.

Lewe[ändere | Quälltäxt bearbeite]

De Hermann Schäufele isch anne 1906 z Gemmingen-Stebbach in ere Iisebahnerfamilie uf d Welt kumme. D Familie isch vilmol umzoge, de Schäufele isch zerscht z Bellige un z Saschbach uf d Schuel gange, voreb er anne 1920 uf s Friburger Berthold-Gymnasium gwechslet isch. Noch em Abitur isch er 1925 in s Collegium Borromaeum iidrette un het e aagfange katholischi Theologi studiere. No eim Semschter isch er an di Päpschtlig Universität Gregoriana uf Rom gechickt wore, wun er in niin Johr sin Studium abgschlosse het. Am 25. Oktober 1931 het er d Prieschterweih bikumme un isch in Philosophi un Theologi promoviert wore. No Statione z Elzach un z Manne isch er zum Studenteseelsorger z Friburg beruefe wore. Do isch er, wie vil Jugendseelsorger, e baar Mol in s Visier vu de Gestapo grote.

Ab 1946 isch de Schäufele Direktor vum Collegium Borromaeum, 1950 Konviktsdirektor, 1954 Offizial un deno Domkapitular gsii. Am 11. April 1955 het en de Papscht Pius XII. zum Titularbischof vu Leptis Magna un zum Weihbischof z Friburg ernennt. D Bischofsweih het em de Erzbischof Eugen Seiterich am 11. Mai 1955 gsepndet. Mitkonsekratore sin de Bischof Isidor Markus Emanuel vu Speyer un de Mainzer Weihbischof Josef Maria Reuss gsii.

Noch em frieje Dod vum Erzbischof Seiterich 1958 het s Domkapitel de Hermann Schäufele zue dem sinem Noofolger gwehlt. De Papscht Pius XII. het en deno Erzbischof un Metropolit vu de Owerrhinische Kilcheprovinz ernennt. Am 16. September 1958 isch er dur de Bamberger Erzbischof Josef Schneider in sin Amt iigfiert wore.

Sii Episkopat isch in d Zitt vum Widerufbau un vum Wirtschaftswunder ghejt. Glichzittig nämme di gsellschaftlige Veränderige zue. Vu 1962 bis 1965 isch er bim Zweite Vatikanischen Konzil debii gsii un het as Mitglid in de Kommission fir d Bischef un d Verwaltig vu de Diözese uumittelbar Iifluss uf d Formulierig vu wichtige Uussage vum Konzil gnumme. Au di nookonziliar Ernejerig vu de Kilche in sinem Bischtum isch in siini Amtszitt ghejt. De Ufbau vu demokratische Strukture het awer nit sinem Ideal vu de Kleriker- un Bischofskilche entsproche.

Er isch am 26. Juni 1977 in sinem bevorzugte Urlaubsort z Vorarlberg bim Rosekranzgebett gstorwe, in dem johr, wu im Erzbischtum Friburg s Jubiläum vum 150-jährige Bstoh gfiirt wore. Des Jubiläum isch fir de Schäufele e wichtig Aalige gsii, de Jubiläumsdag selwer het er awer nimi miterlebt.

Ehrige[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Ehreburger vu Geisenge (12. November 1960)
  • Ehreburger vu Walldürn (22. September 1962)
  • Groß Verdienschtkriz mit Stern un Schulterband vu de Bundesrepublik Ditschland (1966)

Fueßnote[ändere | Quälltäxt bearbeite]


Literatur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Karl-Heinz Braun: Schäufele, Hermann (1906–1977), in: Erwin Gatz (Hrsg.): Die Bischöfe der deutschsprachigen Länder, 1945 bis 2001. Duncker & Humblot, Berlin 2002, S. 217–221 (Volltext)
  • Jürgen Brüstle: Studentenseelsorge im Spannungsfeld des Weltanschauungskampfes zwischen Katholischer Kirche und Nationalsozialismus 1933 bis 1945 in: Freiburger Diözesanarchiv Band 117 (1997), S. 111–215 (Volltext)
  • Christoph Schmider: Die Freiburger Bischöfe. 175 Jahre Erzbistum Freiburg. Eine Geschichte in Lebensbildern. Herder Verlag, Freiburg i. Br. 2002, ISBN 3-451-27847-2.
  • W. Zwingmann: Schäufele, Hermann, in: Badische Biographien. NF 2. Kohlhammer, Stuttgart 1987, ISBN 3-17-009217-0, S. 234-237
  • Hermann Schäufele, Internationales Biographisches Archiv 35/1977 vom 22. August 1977, im Munzinger-Archiv (Artikelaafang frei abruefbar)

Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]


Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Hermann_Schäufele“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.