Courville
Courville | ||
---|---|---|
Region | Grand Est | |
Département | Marne | |
Arrondissement | Reims | |
Kanton | Fismes-Montagne de Reims | |
Kommünàlverbànd | Grand Reims | |
Koordinàte | 49° 16′ N, 3° 42′ O | |
Heche | 67–200 m | |
Flech | 11,94 km2 | |
Iiwohner | 466 (1. Jänner 2020) | |
Bevelkerungsdicht | 39 Iiw./km2 | |
Code Postal | 51170 | |
INSEE-Code | 51194 |
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch |
Courville [kuʁvil](info) ìsch a frànzeescha G’mainda mìt 466 Iiwoohner (Schtànd: 1. Januar 2020) ìm Département Marne ìn dr Regioon Grand Est (vor 2016 ìn dr Regioon Champagne-Ardenne). Sa g’heert zem Arrondissement Reims un zem Kàntoon Fismes-Montagne de Reims. D’ Iiwoohner nännt m’r Courvilloises
[kuʁvilwaz](info) (fìr d’ Fràuija) un Courvillois
[kuʁvilwa](info) (fìr d’ Manner).
wu dr Nàmma haar ìsch
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Ìm Làuif vu dr G’schìcht hàt sìch dr Dorfnàmma-n-uff Làtiinisch, Àltfrànzeesch, schpeeter uff Frànzeesch äntwìckelt:[1]
- Curba Villa (um 948)
- Curva Villa (um 1067)
- Curvilla (ànna 1160)
- Corville (ànna 1210)
- Corvile (um 1250)
- Corvilla (ànna 1255)
- Courvilla (ànna 1258)
- Curville (ànna 1281)
- Courville (ànna 1291)
- Courbeville (ànna 1328)
Dr Dorfnàmma schtàmmt vum Mìttelàlter. Ar b’schteht üss dr Vorsìlwa courbe un vu dr Noohsìlwa -ville (-vile uff Àltfrànzeesch), wo „landlig Gebiat“ odd’r aifàch „Dorf“ bediitet.[2]
wu ’s lììgt
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Courville lììgt äbba 27 Kilomeeter wäscht-nordwäschtlig vum Schtàdtzäntrum vu Reims àn dr Ardre.[3] Umgaa wìrd Courville vu da Noochberg’mainda Fismes ìm Nordwäschta, Magneux ìm Norda, Unchair ìm Nordoschta, Crugny ìm Süüdoschta, Arcis-le-Ponsart ìm Süüda so wia Mont-sur-Courville ìm Süüdwäschta.[4]
wia sìch d’ Beveelkerung äntwìckelt hàt
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Jahr | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2018 |
Einwohner | 285 | 297 | 279 | 317 | 358 | 356 | 429 | 454 |
Kwalla: Cassini un INSEE |
wàs doo z’ sah ìsch
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- d’ reemisch-kàthoolischa Juliàànuskìrìch (église Saint-Julien) üss’m 11. Joohrhundert, wo zitter 1920 bii da Histoorischa Dankmooler schteeht, wo-n-a nàzionààla Bediitung hann.[5] Ìn dr Kìrìch sìnn a Hüüfa Kunschtwark, wo àls Ainzelobjakta bii da Histoorischa Dankmooler schteehn, wo-n-a nàzionààla Bediitung hann: dr schtainiga-n-Àltààrretààwel vum Joohr 1519,[6] s’ fàrwiga Holzkrüzifix mìt dr hl. Mària un em hl. Johànnis àm Füass vum Kriiz (16. Joohrhundert),[7] d’ Holzschtàtüüta vu dr Màdonna vum 16. Joohrhundert,[8] d’ Holzschtàtüüta vu’ma Àposchtel vum 15. Joohrhundert,[9] a Wàndg’mäld üss’m Schpeetmìttelàlter,[10] d’ Schtaischtàtüüta vu’ma hailiga Bischoof[11] so wia s’ Kriizigungsg’mäld (Eelfàrb uff Liinwànd) üss’m 16. Joohrhundert).[12] Naawadràà sìnn àui Kunschtwark, wo bii da Histoorischa Dankmooler mìt’ra regionààla Bediitung iig’schtuuft sìnn: àcht Schiahl vum 18. Joohrhundert ìm Choor,[13] 16 Holzbank üss’m 17. Joohrhundert,[14] d’ fàrwiga Holzschtàtüûta vum hl. Sebàstiààn vum 17. Joohrhundert,[15] d’ fàrwiga Holzschtàtüüta vum 17. Joohrhundert[16] so wia-n-a Schtaischtàtüüta vum 16. Joohrhundert, wo vermüatlig dr Pfàrrer Jean Jabot üss Prouilly dààrschtällt.[17]
- Bìlder üss dr Juliàànuskìrìch
-
d’ Juliàànuskìrìch mìt’m Àpsìtz
-
a ànder Blìck uff dr Glockaturm
-
d’ Juliàànuskìrìch vum Süüda haar g’sah
-
dr Wäschtportààl
-
a Sittaportààl, fìr ìn dr Schìff iinageh
-
ìm Kìrchaschìff
-
d’ Boogasüüla ìm Kìrchaschìff
-
wämm’r vum Choor ìn dr Hàuiptschìff schàuijt
-
wämm’r g’nàuijer uff d’ Ämpoora schàuijt
-
ìm süüdliga Sittaschìff
-
dr Tàuifbäcka
-
d’ Sebàstiàànschtàtüüta
-
d’ Juliàànusschtàtüüta
-
d’ Schtàtüüta vu’ma hailiga Bischoof
-
d’ Schtàtüüta vum Pfàrrer Jean Jadot
-
d’ Kriizigungsgrupp
-
dr Schtairetààwel
-
s’ Kriizigungsg’mäld
-
a Detail vum Kriizigungsg’mäld
- a pààr àndra Bìlder üss’m Dorf
-
a Blìck uff d’ Dorfkìrìch mìt’ma Raagabooga
-
d’ Ardre z’ Courville
-
s’ Roothüüs vu Courville
-
s’ Kriagerdankmool vor’m Roothüüs
Wìrtschàft
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Z’ Courville sìnn zallamols mehrera Schtaigrüawa gsìì, wumm’r a b’sundera Schtaiàrt üssgrààbt hàt, d’ pierre de Courville,[18] womm’r b’nutzt hàt, fìrs Reimser Mìnschter bàuija.
Üsserdam lììgt d’ Gmainda Courville ìm Wiibàuigebiat Champagne.[19] Ìm G’maindagebiat sìnn ìnsg’sàmt 37,3 ha mìt Raabgàrta gepflànzt, d’runter 22,3 ha mìt dr Raabsorta Pinot Meunier 10,3 ha mìt dr Sorta Pinot Noir un 4,7 ha mìt dr Sorta Chardonnay (Schtànd: 2024).[20]
Lìteràtüür zem Ort
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Gilles Denis: La marbrerie de Saint Gilles et la carrière Saint Julien. In: L’Échauguette de Fismes. Nr. 1, Januar 2001, S. 13–15 (französisch).
- Gilles Denis: Guynemer à la Bonne Maison. In: L’Échauguette de Fismes. Nr. 6, April 2002, S. 11–13 (französisch).
- Abbé Jules Galland: Courville pendant la guerre 1914-1918. In: L’Échauguette de Fismes. Nr. 11, Juli 2003, S. 12–14 (französisch).
- Eugène Lefèvre-Pontalis, Henri Jadart: L’Église de Courville (Marne). Henri Delesques, Caen 1913 (französisch, 14 S.).
- Jean-Louis Legay: Les carrières et les carriers du terroir au XXe siècle : les conséquences de la guerre 14-18, la reconstruction. In: Entre deux terroirs, pages d’histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 86, Januar 2016, S. 31–36 (französisch).
- Brigitte Thomas: La châtellenie de Courville à la fin du Moyen-Âge. 1969 (französisch, 120 S., ’s ìsch Forschungsaràrwet fìr a Maischterpriafung ìm Fàch G’schìcht àn dr Hoochschüal fìr Lìteràtüür vu dr Üniwärsiteet Reims).
- Brigitte Thomas: Une seigneurie rurale de Champagne aux XIVe et XVe siècles : la châtellenie de Courville. In: Mémoires de la Société d'agriculture, commerce, sciences et arts du département de la Marne. Band 85. Impr. Humbert, Largentière, 1970, S. 41–58 (französisch).
- Philippe Tourtebatte: La pierre de Courville : histoire et utilisation de la pierre de Courville. Carrières et scieries de l’Ardre, Fismes 1995 (französisch, 16 S.).
- Pierre Vauthier: Courville pendant la Grande Guerre. 2015 (französisch, ’s ìsch a Lizanzàrwet ìm Fàch G’schìcht àn dr Üniwärsiteet Reims).
Lüag àui
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Weblìnks
[ändere | Quälltäxt bearbeite]
- Schtàtistik züa dr G’mainda Courville biim INSEE (frànzeesch)
- Informàzioona züa dr G’mainda Courville ìn dr Dààtabànk vu dr LdH/EHESS/Cassini (frànzeesch)
Ainzelnoohwiisa
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ Auguste Longnon: Dictionnaire topographique de la Marne. Pàriis 1891, S. 83 (französisch, cths.fr [abgerufen am 20. März 2025]).
- ↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing: Dictionnaire étymologique des noms de lieu en France. Librairie Guénégaud, Pàriis 1979, ISBN 2-85023-076-6, S. 219a (französisch, Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
- ↑ Dia Informàzioona sìnn üss’m Àrtìkel Courville ìn dr hoochdiitscha Wikipedia ìwwernumma worra.
- ↑ Dia Informàzioona sìnn üss’m Àrtìkel Courville ìn dr frànzeescha Wikipedia ìwwernumma worra.
- ↑ Eglise Saint-Julien ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ autel, retable ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ calvaire : Christ en croix, entre la Vierge et saint Jean (Le) ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ statue : Vierge ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ statue : Apôtre ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ peintures monumentales ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ statue : Evêque ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ tableau : la Crucifixion ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ Huit stalles ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ ensemble de bancs ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ statue : Saint Sébastien ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ statue : Saint Julien ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ statue : Personnage revêtu d'une cotte ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ Gilles Fronteau, André Pascal, Vincent Bardin: Caractérisation de la Pierre de Courville (Lutétien, Marne, France). Relations entre diagenèse et propriétés pétrophysiques. In: Géologie de la France. Nr. 4, 2002, S. 51–59 (französisch, brgm.fr [PDF; abgerufen am 20. März 2025]).
- ↑ Aire géographique Champagne blanc. In: Guide des vins et des vignes de France. Abgruefen am 9. Mai 2024 (französisch).
- ↑ Courville. Union des Maisons de Champagne, archiviert vom Original am 2. Dezember 2024; abgruefen am 15. Dezember 2024 (französisch).