Corinne Pulver
D Corinne Pulver (* 19. Juuni[1] 1927 z Bärn; † 10. Oktoober 2023)[2] isch e Schwyzer Schurnalischti, Dokumäntaarfilmeri un Buechautoori gsii.
Lääbe
[ändere | Quälltäxt bearbeite]D Corinne Pulver isch ais vu drei Chinder vun eme Diefböuinschenieer un ere Sängeri gsii. D Schauspiileri Liselotte Pulver isch iri Schweschter gsii.
D Corinne Pulver het an dr Chunschtgwäärbschuel Fryybùùrg e Diploom as Graafikeri gmacht un druf ai Jahr an dr Chunschtakademy Chelsea z London studiert. Zeerscht het si voorghaa, Biinebildneri z gee un het ai Joor lang as Assischtänti fir dr Biinebildner Teo Otto am Schauspiilhuus Züri gschafft. Wel die Aarbet fir si vu dr Chraft häär z schwäär gsii isch, het si si beruflig umoriäntiert. Si isch as Brivaatsekreteeri un Mitarbaiteri zum Max Bill gange un het bim Fäärnsee gschafft. Bim Max Bill het si fir d Schwyzer Fäärnseeversuechsbedriib d Fäärnseeseerie Vom Stummfilm zum Cinerama entwickelt, wu si mit dr Gschiicht vum Film bscheftigt het.[3]
Ab 1956 het si aigeni Sändige bim SDR ghaa, ab 1963 bim ZDF z Paris. Fir s WDR-Magaziin Bitte umblättern het si rund 50 Byydreeg gschaffe. Si het dr Stuegerter Schuel aagheert un isch unter Hyfe Autoore vu dr Raie Zeichen der Zeit di ainzig Frau gsii. Mit Kolleege het si no aigene Aagaabe Schwiirigkaite ghaa: „Bei den Kollegen hieß es, ich sei zu ehrgeizig. Männer können es einfach nicht ertragen, dass auch Frauen vor lauter Liebe an der Arbeit etwas gut machen.“
D Pulver isch anne 1956 vum Redakteer Heinz Huber fir syni no jung Dokumäntaarfilmabdailig bim SDR aagwoorbe woore. Mit ire Aarbet in de no brovisoorische Fäärnseestuudio uf em Stuegerter Killesberg isch si mit aafangs 30 zur eerschte Filmmacheri vu dr dytsche Fäärnseegschiicht woore.[3] Iri Film sin vu dr Meedie ufmeerksaam verfolgt woore. Si het z Italie, z Dytschland, in dr Schwyz un z Frankryych drillt. Si het Bordree vu dr Schurnalischti Elsa Maxwell, dr Schauspiileri Jeanne Moreau, em Diichter Max Frisch, em Galerischt Kahnweiler gmacht. Unter em Titel Verblasste Fassaden het si hinterr d Kulisse vu Dradizioonshotäll gliegt un e noobel Internaat in dr Schwyz portretiert. Si het Missständ uf em Schlachthoof zaigt. Ire Briicht iber skandaleesi Zueständ vu Rossdransport uf Italie het zuen ere Debatte im Dytsche Bundesdaag gfiert. Mit em Paul A. Motzko het si ne aigeni Filmbrodukzioon ghaa.
Bim SDR het d Pulver ire fir sii karakteristische Stiil vum Fäärnseefeuilleton entwickelt. Bis 1962 het si fir d SDR-Dokumäntaarfilmabdailig iiber 20 zmaischt 30- bis 50-minitigi Film drillt. As gleerti Graafikeri het si Wäärt uf d Bildersprooch glait un het si doodermit geege dr täxtlaschtig „Spiegel-Stiil“, wu aafangs 1960er Joor im Dokumäntaarfilm ufchuu isch.[4]
D Corinne Pulver het Ändi vu dr 1950er Joor e Liebesbezieig mit em Schriftsteller Martin Walser ghaa.[5] Si het e Doochter us Verbindige mit em Verleeger Siegfried Unseld (Ninon, * 1959)[6][7] un aini mit em Reschiseer Michael Pfleghar (Manon, * 1965) ghaa. Zletscht het si mit em Kameramann Paul A. Motzko z Gämf gläbt.
Näbe Biecher iber iri Familie het d Pulver Biografie iber d Madame de Staël, d George Sand un d Elise Krinitz gschriibe.
Wäärch
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Kleines Handbuch der Emanzipation. Plädoyer für eine bessere Welt. Darmstädter Blätter, Darmstadt 1975, ISBN 3-87139-036-4
- Lilo Pulver, meine Schwester. Nymphenburger, München 1979; Erpf, Bern 1990, ISBN 3-905517-12-4
- Madame de Meuron. Ein Erinnerungsalbum (Co-Autoor*ne Rosmarie Borle, Herbert Distel un Urs Kohli). Erpf, Bern 1980, ISBN 3-256-00019-3
- Madame de Staël. Biographie. Nymphenburger, München 1980; Knaur Taschenbücher, München 1982, ISBN 3-426-02303-2
- Der deutsche Mann. Meyster, München 1982, ISBN 3-7057-8121-9
- George Sand. Genie der Weiblichkeit. Droste, Düsseldorf 1987; Taschenbuch ebd. 2003, ISBN 3-7700-4061-9
- Gertrud P. – Das Drama einer begabten Frau. Erpf, Kreuzlingen 1988, ISBN 3-256-00108-4
- Mouche. Heinrich Heines letzte Liebe. Droste, Düsseldorf 1993, ISBN 3-7700-1010-8
- Melisandes Tod. Bericht und Betroffenheit. Erpf, Bern 1993; Bastei Lübbe, 1994, ISBN 3-404-16127-0
- Karriere oder Die Liebe ist ein seltsam’ Ding. Autobiografie. Herbig, München 1999, ISBN 3-7766-2076-5
Literatuur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Monika Schlecht (Text), Will McBride (Foto): Filmt fürs Fernsehen. Corinne Pulver. In: Brigitte vum 5. Septämber 1961, S. 56–65.
Weblink
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Publikatione vo und über Corinne Pulver im Katalog Helveticat vo dr Schwiizerische Nationalbibliothek
- Literatur vu un iber Corinne Pulver im Katalog vu dr Dütsche Nazionalbibliothek
- Corinne Pulver in dr Internet Movie Database
Fueßnote
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ Walter Habel (Hrsg.): Wer ist wer? Das deutsche Who’s who. 23. Ausgabe. Schmidt-Römhild, Lübeck 1984, S. 979.
- ↑ Corinne Pulver. Abgruefen am 26. Juni 2024.
- ↑ 3,0 3,1 Die Medienfrauen von SDR und SWF (Hrsg.): Frauen im SDR und SWF von 1946 bis 1956. Eine Ausstellung zum Internationalen Frauentag 1998. Waiblingen 1988, S. 111.
- ↑ Die Medienfrauen von SDR und SWF (Hrsg.): Frauen im SDR und SWF von 1946 bis 1956. Eine Ausstellung zum Internationalen Frauentag 1998. Waiblingen 1988, S. 111–112.
- ↑ Birgit Lahann: Martin Walser: Ich bin der ganze Roman stern.de, 25. Juli 2004
- ↑ Ulrike Posche: Weibliche Übernahme. Wie Frauen in Deutschland sich die Macht nehmen; Campus, Frankfurt am Main 2004, ISBN 3-593-37415-3, S. 96.
- ↑ Corinne Pulver, abgerufen am 15. Jänner 2023
|
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Corinne_Pulver“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |