Dr römisch Gott Amor

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy


Omnia vincit Amor (Dr Amor besigt alles), Michelangelo Merisi da Caravaggio, 1602

Dr Amor (latiinamor, -ōris), vilmol au Cupido oder Cupidus, isch in dr römische Müthologii dr Gott und d Personifikazioon vo dr Liebi, oder villicht gnauer vom Sichverliebe, gsi und wird as Bueb ufgfasst, wo vilmol häimlifäiss und booshaft isch und mit sine Pfiil de Lüt ins Härz drifft und si sich dorum verliebe. Öbbis mache drgeege cha mä nid: Omnia vincit Amor („Amor besigt alles“, wo mä s latiinische Wort „amor“ au diräkt mit „Liebi“ cha übersetze).

Si griechischs Analog isch dr Eros. Wie dä isch dr Amor dr Soon vo dr Göttin vo dr Liebi, in Rom d Venus, und vom Gott vom Chrieg, em Mars. Woorschinlig am bekanntiste isch d Gschicht vom Amor wo dr Apuleius in sim Roman Metamorphose verzelt, dr Müthos vom Amor und dr Psyche.[1]

In dr Emblematik wird dr Amor vilmol au blind daargstellt.

D Iischiffig noch Kythera, Jean-Antoine Watteau, 1718
Dr Amor wo zruggschiesst, Julius Kronberg, 1885

Analog zu de griechische Erote, das si meereri chindligi Erosfiguure zämme, wo vilmol as Dekorazioon diene, git s zum Amor d Amorette, wo mäistens as blutti Büebli mit Flüügeli daargstellt wärde. In dr Kunst erschiine si zum Bischbil im Watteau sim Gmäld D Iischiffig uf Kythera.

Litratuur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Heinrich Fliedner: Amor und Cupido. Untersuchungen über den römischen Liebesgott. Beiträge zur klassischen Philologie H. 53. Hain, Meisenheim 1974
  • Bettina Full: Eros. In: Der Neue Pauly (DNP). Band Suppl. 5, Metzler, Stuttgart 1996–2003, ISBN 3-476-01470-3, Sp. 262–275.

Weblingg[ändere | Quälltäxt bearbeite]

 Commons: Cupido – Sammlig vo Multimediadateie

Fuessnoote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Apuleius Metamorphosen 4,28-6,24.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Amor_(Mythologie)“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.