Zum Inhalt springen

S Nöibabyloonische Riich

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Version vu 1. März 2023, 06:21 Uhr vu Holder (Diskussion | Byträg)
(Unterschid) ← Vorderi Version | Itzigi Version (Unterschid) | Nächschti Version → (Unterschid)
S Nöibabyloonische Riich under sim letzte Köönig Nabonid (556 - 539 v. d. Z.

S Nöibabyloonische Riich (au spootbabyloonischs Riich und Chaldääerriich) isch e Groossriich in dr spootbabyloonische Zit gsi, wo vo 626 bis 539 v. d. Z. existiert het. De Köönig vo däm Riich säit mä vilmol Chaldäer, au wenn si s sälber nid eso gmacht häi. D Häärkumft vo de nöibabyloonische Herrscher het mä bis hüt nonig uusegfunde. S Riich isch 539 v. d. Z. undergange, wo Babyloonie vo de Achämeniide, wo s Altpersische Riich gründet häi, underworfe worde isch.

S Riich isch vom Nabopolassar gründet worde, wo vo 614 bis 610 v. d. Z. Assüürie erooberet het. Si Noochfolger Nebukadnezar II. (605–562 v. d. Z.) het mit de üüblige Methoode (d Zerstöörig vo wite Rüüm und d Verschleppig vo Iiwooner) d Chläistaate in Süürie und dr Levante underworfe. Si Aasee in dr domoolige Wält isch so grooss gsi, dass er zwüsche verfindete Stämm as Friidenstifter het chönne fungiere. Si Soon Amel-Marduk het e konsolidierts Riich gerbt, isch aber scho zwäi Joor druf vo Ufstandische döödet worde. Dr babyloonisch Generaal Neriglissar het druf dr Droon bestiige. Er isch 555 v. d. Z. vom Nabonid, wo vo assüürischer Abstammig gsi isch, gstürzt worde. Dä het aber d Briesterschaft gege sich gha und het in s Exil müesse. Won er gmerkt hat, ass d Perser immer mee Iifluss in Babylon überchömme, isch er zrugg, aber in ere churze Schlacht häi d Perser iin besigt und si am 6. Oktober 539 v. d. Z. kampflos in Babylon iimarschiert, was s Ändi vom Nöibabyloonische Riich bedütet het.

Dr Ardikel «Neubabylonisches Reich» uf dr dütsche Wikipedia

  • H. D. Baker: Degrees of freedom: slavery in mid-first millennium BC Babylonia; in: World Archaeology, Bd. 33,1 (2001), S. 18–26.
  • M. Jursa: Die Landwirtschaft in Sippar in neubabylonischer Zeit; Archiv für Orientforschung Beiheft 25, 1995.