Zum Inhalt springen

Kornischi Sprooch

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Version vu 21. Juni 2019, 16:31 Uhr vu Holder (Diskussion | Byträg) (corr using AWB)
(Unterschid) ← Vorderi Version | Itzigi Version (Unterschid) | Nächschti Version → (Unterschid)
Kornisch (Kernewek, Kernowek)
Verbreitig: Cornwall
Sprecher: ~ 245 flüssig,
2.900 in eifachere Gspröch[1]
Linguistischi
Klassifikation
:
Schriftsyschtem: Latiinischs Alphabet
Sproochchürzel
ISO 639-1

kw

ISO 639-2

cor

ISO 639-3

cor

SIL

CRN

Kart wo de Ruggzug vum Kornische bis zum Usstärbe vo der Sprooch zeigt

D Kornische Sprooch (Kornisch: Kernewek oder Kernowek) isch e keltischi Sprooch wo bis zum 18. Joorhundert in Cornwall in Ängland gredet wore isch un denoo ussgstorbe isch. Langi Zyt isch d Dolly Pentreath, wu 1777 gstorben isch, as di letscht Mueterspröchleri vum Kornisch aagsäh wore. S sin aber au no andri Sprächer bekannt, wo spöter gstorbe sin. Einzelni Sprächer het s no bis in s spot 19. Johrhundert, villicht sogar bis in s frie 20. Johrhundert gää. Anne 1875 sin no sechs elteri Sprächer entdeckt wore[2]. Dr letscht Sprächer, wu d Sproch no einermaße het chönne, isch wahrschyns dr John Davey (1812–1891) gsi[3]. Vu andre wird dr Alison Treganning († 1906) as dr letscht Kornisch-Sprächer aaglueget[4].

Syt em früene 20. Joorhundert wird versuecht, d Sprooch wiider als gsproocheni Sprooch z belebe, so dass Kornisch hüt in Schuele unterrichtet wird un syt 2008 unter de europäische Charta vo Regional- oder Minderheitssprooche als Regionalsprooch vo Grossbritannie annerkannt isch. Inere Studie im Joor 2000 isch ermittelt wore dass es uugfäär 300 Mensch het gää, wo d Sprooch hen chönne flüssig schwätze[1].

Die Sprooche, wo mitem Kornische am nöggschte verwandt sin, sin s Bretonische, un s Walisische.

  1. 1,0 1,1 Archivierte Kopie. Archiviert vom Original am 27. März 2009; abgruefen am 15. Juni 2008.
  2. Lach-Szyrma, W. S. (1875) "The Numerals in Old Cornish". In: Academy, London, 20 Mar 1875 (zitiert in Ellis, P. B. (1974) The Cornish Language, p. 127)
  3. Peter Berresford Ellis 1974
  4. Alison Treganning

Literatur/Quelle

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • Ferdinand, Siarl (2013). Brief History of the Cornish language, its Revival and its Current Situation. E-Keltoi, Vol. 2, 2 Dec. pp. 199-227 [1]
  • F. W. P. Jago, A Cornish Dictionary (1887)
  • Ellis, Peter B. (1974) The Cornish Language and its Literature. ix, 230 S. London: Routledge & Kegan Paul
  • Ellis, Peter B. (1971) The Story of the Cornish Language. 32 S. Truro: Tor Mark Press
  • Jackson, Kenneth (1953) Language and History in Early Britain: a chronological survey of the Brittonic languages, first to twelfth century a.D. Edinburgh: U. P. 2nd ed. Four Courts Press, Dublin 1994
  • Sandercock, Graham (1996) A Very Brief History of the Cornish Language. Hayle: Kesva an Tavas Kernewek ISBN 0-907064-61-2
  • Weatherhill, Craig (1995) Cornish Place Names & Language. Wilmslow: Sigma Press. ISBN 1-85058-462-1

D Wikipedia uff Kornisch