Vorburg
E Vorburg isch dä Däil von ere Burg, wo d Witschaftsgebäud si. Zu deene zele näbe de Wärkstett, de Ställ und em Marstall au Laagerrüüm wie Schüüre, Spiicher und Schuppe, aber au Hüüser für s Gsind, wo d Mägd, d Chnächt und d Burg- oder Dienstmanne gwohnt häi. Nit sälte het s e Brauerei dört gha, e Bachhuus und e Chuchibau, wenn d Chuchi nit im Palas vo dr Burg gsi isch.[1] Vorburge bezäichnet mä hüfig au as Wirtschaftshoof.
Für d Wirtschaftsgebäud vo Schlösser isch s au üüblig, ass mä dr Begriff Vorburg brucht. Hüfig het s dört au e Remise gha oder Underkümft für Gest wie zum Bischbil Kavaliershüüser. Das si Gebäud gsi, wo mä uf mittelalterlige Burge nonig eso kennt het. Groossi Aalaagene häi hüfig meh as nume äi Vorburg, wie es zum Bischbil bi dr Burg Monschau und em Schloss Bürresheim dr Fall isch. In de Vorburge vo gröössere Burge het mä au Määrt abghalte (vgl. Suburbium).
Mäistens hai sonigi Vorburge en äigeni Ringmuure gha und zwüschen ihne und em äigentlige Wohnberiich vo dr Burg, wo men em Kärnburg säit, het s e Graabe gha und e Muure mit eme Door.
Bi Niidrigsburge findet mä d Vorburg üübligerwiis in dr Form vom ene Halbmond diräkt um d Kärnburg ume. Bi Höheburge het mä bim Baue s Gländ berücksichtigt, und d Vorburg mäistens e chli diefer baut as d Kärnburg.
In vile Fäll het mä dur d Vorburg müesse, für zum zum Wohnberiich cho. Si isch hüfig au e Fluchtburg für d Bevölkerig vom Land zringsume gsi. Das erklärt au, wiso d Kapälle von ere Burgaalaag vilmool in dr Vorburg isch: Si isch gliichzitig d Pfarrchille für d Bevölkerig gsi.
Litratur[ändere | Quälltäxt bearbeite]
- Horst Wolfgang Böhme, Reinhard Friedrich, Barbara Schock-Werner (Hrsg.): Wörterbuch der Burgen, Schlösser und Festungen. Reclam, Stuttgart 2004, ISBN 3-15-010547-1, Seite 255–256.
- Friedrich-Wilhelm Krahe: Burgen und Wohntürme des deutschen Mittelalters. Band 1. Thorbecke, Stuttgart 2002, ISBN 3-7995-0104-5, Seite 53–55.
- Otto Piper: Burgenkunde. Nachdruck der Ausgabe von 1912. Weltbild, Augsburg 1994, ISBN 3-89350-554-7, Seite 10–11.
Fuessnoote[ändere | Quälltäxt bearbeite]
- ↑ Herbert de Caboga-Stuber: Kleine Burgenkunde. Nachdruck der Ausgabe von 1961. Rheinland-Verlag, Köln [1993], ISBN 3-7972-0496-X (formal falschi ISBN), Seite 33.
|
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Vorburg“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |