Vierdeile

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Dierick Bouts: s Martyrium vom Heilige Hippolyt, 1470-1475

D Vierdeilig isch im Mittelalter und in dr früehje Neuziit e Hiirichdigsart gsi. Si isch bsundrigs bim ene Königsmord, öb nume e versuechte oder eme glungene, verhängt worde. Z Dütschland isch die Art vo Strof nume sehr sälte bruucht worde.

Beschriibig vo dr Prozedur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Verurdeilt isch an Bei und Händ abunde und usenandergrisse worde. In de meiste Fäll het me d Vierdeilig erst vollzoge, nochdäm dr Verurdeilt scho dod gsi isch.

Deilwiis hai d Hänker sälber an de Strick zoge, wo an d Hand- und Fuessglänk vom Verurdeilte abunde gsi si. Mänggisch het me Ross oder Ochse bruucht. Wenn d Zugchraft nid gross gnueg gsi isch für zum dr Verurdeilt z döde, het dr Hänker mänggisch mit eme Mässer nochghulfe, wie s bim Robert François Damiens bassiert isch. Au Fläschezüg si bruucht worde, und me het im Verurdeilte Gwicht and d Füess bunde oder die am Bode festgmacht.

Es isch au vorcho, ass me d Arm und d Bei abgsägt oder abgschnitte het (Verstücklig).

Vor allem z Ängland het me die Strof, wo sowiso scho sehr grausam und unehrehaft gsi isch, no verscherft und em Verurdeilte vorhär uf em Schafott dr Brustchorb ufgschnitte. Denn het me die innere Organ usegno und em Delinquent und de Zueschauer zeigt und denn verbrennt. Dr Hänker het si Gschicklichkeit drmit bewiise, ass er dr Verurdeilt so lang wie möglig am Läbe und bi Bewusstsi bhalte het, so dass dä bewusst siini eignigi Hirichdig erläbt het. Mänggisch het me vor em Verrisse oder Verhacke vom Körper s Herz und d Lunge usegschnitte, für zum dr Verurdeilt vo siine Schmärze z erlöse.

Bim Vierdeile si d Huut, d Muskle und die innere Organ stark zerrt worde. D Sehne, d Huut und d Muskle si verrisse d Glänk usgränggt. Es isch en üsserst qualvolle Dod gsi. Wenn d Arm und d Bei abgschnitte worde si, isch s Opfer vil rascher dur Verbluete gstorbe.

Bekannti Higrichteti[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • 613, Brunichild
  • 1283, Dafydd ap Gruffydd
  • 1305, William Wallace
  • 1450, Jack Cade
  • 1526, Jerg Ratgeb
  • 1567, Wilhelm von Grumbach und Christian Brück
  • 1571, Lippold ben Judel
  • 1573, Matija Gubec
  • 1584, Balthasar Gérard
  • 1589, Jacques Clément
  • 1594, Jean Châtel
  • 1597, Seweryn Nalywajko
  • 1600, Simon Bingelhelm
  • 1606, Guy Fawkes
  • 1610, François Ravaillac
  • 1671, Stenka Rasin
  • 1723, Christopher Layer
  • 1757, Robert François Damiens
  • 1771, Matthias Klostermayr
  • 1781, José Gabriel Condorcanqui

Literatur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Karasek, Horst: Die Vierteilung. Wie dem Königsmörder Damiens 1757 in Paris der Prozeß gemacht wurde. Berlin, 1994: Klaus Wagenbach, Wagenbachs Taschenbuch 20, ISBN 3-8031-22309 (literarische Darstellung aufgrund zeitgenössischer Dokumente)
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Vierteilen“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.