Text: Wyynäächdsgschiichd

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy


Wynäächdsgschiichd no Lk 2,1–20 (Ibersetzig in dr Dialäkt vu Obfige)

Martin Schongauer Die Anbetung der Hirten (um 1475–1480)

1 In sälene Dääg hed der Chaiser Augustus der Befääl uusgee, ali Yywooner vùm Ryych in Schdyyrlischde yyzdraage. 2 Des isch zem èèrschde Mool gschää; doodemool isch der Quirinius der Schdadhalder vù Syrie gsii. 3 Do isch e jeede in syyni Schdad gange go sich yydraage loo. 4 Esoo isch au der Josef us der Schdad Nazareth z Galiäa ùfe zooge ùf Judäa in d Schdad vùm David, wùù Bethlehem ghaise hed; wel är isch us em Huus ùn em Gschläächd vùm David gsii. 5 Är hed sich wele yydraage loo mid der Maria, syynere Verloobde, wùù ne Chind griegd hed. 6 Wùù si dèrd gsii sin, isch fir d Maria d Zyd chùù, wù si s Chind häd sode iberchùù, 7 ùn si hed iire Sùùn ùf d Wäld broochd, der Èèrschd. Si hed en in Windle gwigled ùn hed en in e Chribfe glaid, wel in der Härbäärg kai Blaz me fir si gsii isch. 8 In sälere Geegnig sin Hiirde ùf em frèie Fäld glaagered ùn hän in der Naachd bi iire Häärd gwachd. 9 Do isch e Ängel vùm Hèr zuen ene hiichùù, ùn der Glanz vùm Hèr hed si ùmschdraald. Si hän sich aarg gfèèrchded, 10 der Ängel aber hed zuen ene gsaid: Fèèrchden ich nid, wel ich verchind ich e groosi Fraid, wù im ganze Volch sod zdail wääre: 11 Hid isch èich in der Schdad vùm David der Reder ùf d Wäld chùù; är isch der Messias, der Hèr. 12 Ùn des sol ich as e Zaiche diene: Iir wäären e Chind finde, wù, in Windle gwigled, wù in ere Chribfe lyd. 13 Ùn zmools isch bi däm Ängel e groos himlischs Hèèr gsii, wù God globd hed ùn gsaid hed: 14 Verhèrligd isch God in der Hèèchi, / ùn ùf der Äärd isch Friide / byy der Mänsche vù syynere Gnaad. 15 Wù d Ängel si verloo ghaa hän ùn in der Himel zrùggchèèrd sin, hän die Hiirde zuen enand gsaid: Cheme, mir geen ùf Bethlehem go des Gschäänis aazluege, wù der Hèr is hed verchinde loo. 16 Esoo sin si aane bräsierd ùn hän d Maria ùn der Josef gfùnde, ùn s Chind, wù in ere Chribfe gläägen isch. 17 Wùù si s gsää hän, hän si verzeld, was ene iber des Chind gsaid wooren isch. 18 Ùn ali, wù s ghèèrd hän, hän gschduund iber die Woord vù der Hiirde. 19 D Maria aber hed ales, was gschäänen isch in iirem Häärz ùfbhalde ùn hed driiber schdudierd. 20 D Hiirde sin zrùggchèèrd, hän God griemd ùn hän en briise fir des, was si ghèèrd ùn gsää hän; wel ales isch esoo gsii, wie s ene gsaid wooren isch.

Zruck zum alemannische Wikisource