Tarquinii
Tarquinii (etr. Tarχna) isch en etruskischi Stadt gsii, wo noch de Saag vom Tarchon ggründet woren isch. D Öberrest liged am Fluss Marta, rund 4 km sö. vom hüttige Tarquinia, wo bis ane 1922 Corneto ghaisse het.
Gschicht[ändere | Quälltäxt bearbeite]
De Ort isch abem 13. Jh.v. Chr. besidlet wore und isch im 9. Jh.v. Chr. zunere Stadt aagwachse, wo sich zomene wichtige Handelszentrum entwicklet het. D Stadt het zom Etruskische Bund vo de Zwölfstädt ghört. Im 7. Jh. v. Chr. macht sich e starche Iifluss vo de griechische Stadt Korinth bimerkbar. Aaghörigi vo de korinthische Tyrannedynastii sind dozmol vertribe wore, drunter au de Demaratos, wo uf Tarquinii gflochen isch.
I de erst Hälfti vom 4. Jh.v. Chr. isch es zu merere Zämestööss mit em expandierende Rom cho. Ane 351 isch e Fridesvertrag gschlosse wore, wo ane 308 ernoieret woren isch. 268 v. Chr. isch Tarquinii e Bundesgnoss vo Rom wore. Wäred de Punische Chrieg het Tarquinii a de Römer Segeltuech gliferet und römischi Flüchtling uufgnoo. Im Verlauf vo de Zitt isch di etruskischi Bivölkerig romanisiert wore. Tarquinii isch im 8. Jh. n. Chr. vo de Sarazene zerstört wore.
Ruine[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Us de Etruskerzitt sind de Grossi Tempel (Ara della Regina) erhalte und Tail vo de 8 km lange Stadtmuur. Di etruskischi Nekropole südlich vo de Stadt isch fast 5 km lang und 1 km brait und zaigt vili kunstvoll uusgmoolti Grabbaute. Di ältiste etruskische Inschrifte vom Ort stamed usem 7. Jh.v. Chr. Us de römische Chaiserzitt stamed d Therme und de Brune vom Q. Cossutius.