Penthalaz

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Penthalaz
Wappe vo Penthalaz
Wappe vo Penthalaz
Basisdate
Staat: Schwiiz
Kanton: Waadt (VD)
Bezirk: Gros-de-Vaudw
BFS-Nr.: 5495i1f3f4
Poschtleitzahl: 1305
UN/LOCODE: CH PHZ
Koordinate: 530247 / 162922Koordinate: 46° 36′ 50″ N, 6° 31′ 41″ O; CH1903: 530247 / 162922
Höchi: 491 m ü. M.
Flächi: 3.87 km²
Iiwohner: 3200 (31. Dezämber 2021)[1]
Website: www.penthalaz.ch
Penthalaz us dr Luft
Penthalaz us dr Luft

Penthalaz us dr Luft

Charte
Charte vo PenthalazKanton FreiburgKanton FreiburgKanton FreiburgBezirk Broye-VullyBezirk Broye-VullyBezirk Jura-Nord vaudoisBezirk LausanneBezirk Lavaux-OronBezirk MorgesBezirk Ouest lausannoisAssens VDBercherBettensBioley-OrjulazBottensBoulensBournensBoussens VDBretigny-sur-MorrensCugy VDDaillensEchallensEssertines-sur-YverdonEtagnièresFey VDFroideville VDGoumoënsJorat-MenthueLussery-VillarsMex VDMontanaireMontilliezMorrensOgensOppensOulens-sous-EchallensPailly VDPenthalazPenthazPenthéréazPoliez-PittetRueyres VDSaint-Barthélemy VDSullensVillars-le-TerroirVuarrensVufflens-la-Ville
Charte vo Penthalaz
w

Penthalaz (frankoprovenzalisch [a pɛ̃ˈtala]) isch e bolitischi Gmai im Bezirk Gros-de-Vaud im Kanton Waadt, Schwyz.

Geografi[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Penthalaz lyt am linke Stade vu dr Venoge. Zue dr Gmai ghere näb em glychnanmige Dorf au no d Quartier Sous la Ville un Bellevue un s Induschtrybiet Cossonay-Gare. D Gmaiflechi umfasst 55,6 % landwirtschaftligi Flechi, 18,2 % Wald, 25,7 % Sidligsflechi un 0,5 % sunschtigi Flechi.[2]

Gschicht[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Penthalaz isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1182 as Pentala.

Bevelkerig[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[3]

Johr 1850 1860 1870 1880 1888 1900 1910 1920
Yywohner 296 297 342 353 343 372 492 485
Johr 1930 1941 1950 1960 1970 1980 1990 2000
Yywohner 555 740 905 1260 1701 1939 2133 2283

Dr Uusländeraadail isch 2010 bi 22 % gläge.[2]

Religion[ändere | Quälltäxt bearbeite]

53,6 % vo dr Yywooner sin evangelisch-reformiert, 25,8 % sin römisch-katholisch (Stand 2000).[2]

Bolitik[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Bi dr Nationalrootswahle 2011 het s des Ergebnis gee:[2] BDP 0,7 %, CVP 5,1 %, FDP 17,3 %, GLP 3,5 %, GP 10,1 %, SP 31,7 %, SVP 23,6 %, Sunschtigi 2 %.

D Burgermaischteri vu Penthalaz isch d Isabelle Hautier Charrotton (Stand Merz 2014).

Wirtschaft[ändere | Quälltäxt bearbeite]

D Arbetslosigkait isch anne 2011 bi 5,3 % gläge.[2]

Sproch un Dialäkt[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Bi dr Volkszellig 2000 hän vu dr 2283 Yywohner 87,6 % Franzesisch as Hauptsproch aagee, 2,8 % Dytsch, 2,1 % Italienisch un 7,5 % anderi Sproche.[2]

Dr alt frankoprovenzalisch Patois isch wahrschyns aafangs 20. Jh. uusgstorbe. Ergebnis us dr Volkszellige vu 1990 un 2000, wu zum Dail Lyt Patois as Sproch aagchryzlet hän, gälte in dr Sprochwisseschaft as Artefakt un hän ihre Ursprung ender in statistische Fähler oder ass d Lyt unter „Patois“ ihr Regionalfranzesisch verstehn[4][5]

Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]

 Commons: Penthalaz – Sammlig vo Multimediadateie

Fueßnote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2021. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2021 zusammengefasst. Abruf am 13. März 2023
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Bundesamt für Statistik: Regionalporträts 2012: Kennzahlen aller Gemeinden (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[1] [2] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Mai 2012
  3. Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[3] [4] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[5] [6] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch)
  4. Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114
  5. Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176