Nantosvelta
D Nantosvelta isch e keltischi Göttin gsii, wo zäme mitem Sucellus vereert woren isch.
Vereerig[ändere | Quälltäxt bearbeite]
I bildliche Darstelige erschiint d Nantosvelta guet e Dutzed mol zäme mitem Sucellus. Si trait e lange Rock und het i de Lingge e lange Stab, wo obe druf e Hüsli isch, i de Rechte het si hüüfig e Füllhorn. Beglaitet werd si mengisch vomene Rapp. En Altoor us em lothringische Sarrebourg mit de typische Darstelig vom Götterpaar trait d Inschrift DEO SVCELLO NANTOSVELTE[1].
Düütig[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Well d Nantosvelta e Staab miteme Hüsli obedruf trait, isch si velicht d Göttin vom hüsliche Herd. Aber s chönnt au e Graburne i Huusform sii und s Füllhorn und de Raab wiiset uf en chthonische Charakter vo de Göttin hii. Do au ere Partner, de Sucellos, chthonischi Züüg trait, dörft da Paar eener zu de Underweltgötter grechnet werde, wo Lebe und Riichtum gend aber au wider nend.
Name[ändere | Quälltäxt bearbeite]
De de erst Tail vom Name isch s gallische Wort nanto »Tal«. De zwait Tail isch umstritte, vorgschlage sind »Sunewärmital« oder »Talbluememacheri«[2].
Quelle[ändere | Quälltäxt bearbeite]
- ↑ CIL XIII, 4542
- ↑ Garrett S. Olmsted: The gods of the Celts and the Indo-Europeans; Innsbruck 1994. ISBN 3-85124-173-8
Büecher[ändere | Quälltäxt bearbeite]
- Bernhard Maier: Lexikon der keltischen Religion und Kultur. Kröner, Stuttgart 1994, ISBN 3-520-46601-5
- S. & P.F. Botheroyd: Lexikon der keltischen Mythologie; Diedrichs 1992. ISBN 3-424-01077-4