Äierlääse

S Äierlääse z Arlese

Dialäkt: Baseldütsch

S Äierlääse isch e Bruuch in verschidene Gmäinde in dr Nordwestschwiz, aber au in andere Gegende wie im Oberriet im Sanggaller Rhiidaal isch s bekannt. Es isch e Wettlauf ums Äi, wo dradizionell am Sunndignoomiddaag noch Oostere, am Wysse Sunntig, stattfindet.

Scho früe het dr ersti Sunndig noch Oostere bi de Landlüt as Vergnüegigsdaag gulte und originelli Schbiil mit raue und herte Äier si erfunde und veraastaltet worde. Hützudaag si s Durnveräin und Klub, wo die Blauschrenne organisiere. D Schbiiler müen drbii im ene Stafettelauf so vil Äier in so churzer Zit wie mööglig vo äim Ort an e zwäite drääge, dransportiere oder sogar gheie. Vilmol het s zum Vergnüege vo de Zueschauer au Stelzelöifer, Rollbrättfaarer, Glöön und Sackgumper drbii.

Gschicht

Äins vo de eltiste Dokumänt über e Bruuch stammt us dr Stadt Basel. 1556 häi zwäi Stadtoriginaal e son e Wettkampf uf em Petersblatz usdräit. Im 18. Joorhundert isch s Äierlaufe, wie men em denn gsäit het, am Oostermäändig am Morge uf em Münsterblatz vo Müllerschnächt usdräit worde. Äier si in ere grade Linie mit eme Abstand vonenander vom ene Schritt uf e Boode gläit worde und vor em erste Äi isch e Zuuber voll vo Wasser gstande. Äi Müller het die Äier äins um s andere müesse uflääse und in Zuuber due, ooni si z verbräche. En andere Müller isch gliichzitig zum Müüsdurm vor dr Festig Hünige grennt, won er vom ene Umbardeijische e Zäiche überchoo het, und denn isch er zrugggrennt. Es het jewiils vier oder fümf sonigi Wettlöif gee. Das Fest het e Hufe Wunderfitzigi us dr ganze Umgääbig aaglockt, wo in de Bäize gässe und drunke häi, und d Stadt het guet am Wii- und am Määlumgäld verdient. S Glöif in dr Stadt het aber e Mitgliid vom Groosse Root gstöört und er het dört am 20. April 1789 drgeege gwätteret.

Fuessnoote

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Eierleset“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.