Egli

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
(Witergleitet vun Egli (Fisch))
Egli

Egli (Perca fluviatilis)

Systematik
Überordnig: Stachelflosser (Acanthopterygii)
Ordnig: Barschartigi (Perciformes)
Underordnig: Ächti Barsch (Percoidei)
Familie: Ächti Barsch (Percidae)
Gattig: Perca
Art: Egli
Wüsseschaftlige Name
Perca fluviatilis
Linnaeus, 1758

S Egli oder de Chretzer (Perca fluviatilis; alemanischi Näme) isch e recht aapassigsfääige Raubfisch, wo i de Schwiiz hüüffig vorchunnt.

Uussie[ändere | Quälltäxt bearbeite]

S Egli isch e silbrig-grüene Fisch mit merere graue Querbänder. Es het zwoo grossi uuffäligi liecht dorsichtigi Ruggeflosse. Sini undere Flosse hend e rötliche Farbtoo. Es werd 20 bis 35 cm lang, i näärstoffarme tüüffe Seeje aber sogäär e halbe Meeter. En uusgwachsnes Egli wögt bis zo 5 Kilo. Wiibli sind gröösser as Mandli.

Verbraitig[ändere | Quälltäxt bearbeite]

S Egli isch i fast ganz Europa verbraitet, usser z Spanie, Italie, Griecheland, Iisland und Norwege. Es isch nöd bsunders aaspruchsvoll und lebt i pflanzeriiche Stand- und Flüüssgwässer. Starchi Ströömig und sumpfigs Wasser mag er aber nöd. Es chunnt bis zonere Hööchi vo 1700 müM vor. De Eglibistand schwankt recht starch vo Joor zu Joor, wobi e Rhythmus vo sibe Joor biobachtet were cha.

Lebeswiis[ändere | Quälltäxt bearbeite]

S Egli isch en uusgsprochne Roiber, wo anderi Fisch jagt, mengisch aber au Artgnosse fresst. D Laichzitt goot vom Märze bis in Juni, binere Wassertemperatur vo 6 bis 15 Grad. Laichwilige Wiibli schwümmt imene Chrai umenand bis e Mandli chunnt. Denn laits abertuusigi vo Aier imene schliimige Band ab, wo inere Tüüffi vo öppe drai Meeter a Wasserpflanze und Stai aagmacht wered. Die Laichbänder wered denn vom Mandli bifruchtet. Noch zwoo bis drai Wuche schlüffed d Laarfe, wo öppe 5 cm lang sind und vo Plankton lebet. D Jungfisch im erste Lebesjoor wered Hüürlig gnennt, im zwaite Stichlig und uusgwachse Reelig. Mandli wered abem dritte Joor gschlechtsriif, wenn si öppe 10 cm lang sind, Wiibli e Joor spööter, wenn si mee as 15 cm gross sind. Egli chönd 25 Joor alt were.

Büecher[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Bernd Eschenauer, Sven Helmes, Benno Sigloch, Andreas Janitzki: Lexikon der Angelfische. Aus Fluss, See und Meer. Komet, Köln 2006, ISBN 978-3-89836-534-5 (S. 166f).
  • Wolfgang Hauer: Fische, Krebse, Muscheln in heimischen Seen und Flüssen. 115 Arten in über 350 Lebendabbildungen. Stocker, Graz / Stuttgart 2007, ISBN 978-3-7020-1143-7 (S. 171, 207).
  • Stefan Ineichen (Hrsg.): Stadtfauna, 600 Tierarten der Stadt Zürich. Bern 2010, ISBN 978-3-258-07561-7.
  • Heinz Staffelbach: Handbuch Schweizer Alpen. Bern 2008, ISBN 978-3-258-06895-4.

Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]

 Commons: Egli – Sammlig vo Multimediadateie
  • Perca fluviatilis in dr Rote Lischt vu dr gfehrdete Arten vu dr IUCN 2006. Yygstellt vu: World Conservation Monitoring Centre, 1996. Abgruefe am 12. Mai 2006