Caturiger

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

D Caturiger (latiinCaturīges; altgriechΚατόριγες, Katóriges) sind e keltische Stamm i de Cottische Alpe gsii und hend im Tal vom Fluss Druentia (hüt: Durance) glebt und de wichtig Alpepass öber de Mont Genèvre kontrolliert, wo vom südliche Gallie i d Poebini goot. De Vorort Eburodunum (hüt: Embrun) isch e vorrömisches Oppidum ufeme höche Felsplato öber de Druentia gsii und denn i de Römerzitt zunere Stadt usbaut wore. En anderi wichtigi Stadt het Caturigomagos (hüt: Chorges) ghaisse.

Im Joor 58 v. Chr. hend d Caturiger zäme mit de Ceutrone versuecht de Julius Cäsar z hindere, as er i Gallie imarschiert um gege d Helvetier z chämpfe, sind aber vonem bisigt wore[1]. Si sind underem Chaiser Augustus i de Alpefeldzüg (25-15 v. Chr.) vom Drusus und Tiberius underworfe wore[2], und i d Provinz Alpes Cottiae iglideret wore. De Chaiser Diocletian (284–305) het si denn a de Provinz Alpes Maritimae zuetailt.

Öb en Zämehang mitem Caturix, em Chriegs- und Stammesgott vo de Helvetier bistande het, isch nöd gwüss. Uffällig isch, as zwoo Inschrifte an Mars Caturix z Yverdon gfunde woren sind, wo dozmol wie de Vorort vo de Caturiges Eburodunum ghaisse het. De Gallisch Name Caturiges bidütet »Champfkönig« und Eburodunum bidütet »Iibeburg«.

Quelle[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Caesar: Commentarii de bello Gallico 1,1of.
  2. Plinius: Naturalis historia 3,137

Büecher[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Der Neue Pauly Bd.2: »Caturiges«; Bd.3: »Eburodunum«