Berthold IV. vu Zährige

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
(Witergleitet vun Berthold IV. (Zähringen))
Dialäkt: Undermarkgreflerisch
Dr Berthold IV., Relief vum Franz Xaver Hauser im Chor vum Fryybeger Minschter

Dr Berthold IV. vu Zährige (* um 1125; † 8. Dezämber 1186) isch e Herzog vu Zährige un e Herzog vu Burgund gsi. Er het unter anderem Friburg im Üechtland un Neieburg grindet.

Läbe[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Berthold isch e Suhn vum Konrad vu Zährige un dr Clementia vu Luxemburg-Namur gsi. Anne 1152 isch er noch em Dod vu syym Vater Herzog vu Zährige un Herzog vu Burgund wore.

Dur d Hyrot vum Friedrich Barbarossa mit dr Beatrix vu Burgund anne 1156 isch d Herzogswird vu Burgund aber verlore gange. Dr Berthold het as Uusglyych derfir dr Titel vun eme rectors burgundiae un d Vogteirächt iber Gämf, Lausanne un Sitte iberchuu. Anne 1173 het er noch em Uusstärbe vu dr Lenzburger d Vogtei iber Züri iberchuu.

Syy Gegnerschaft zum Friedrich vu Rothenburg, em Herzog vu Schwobe, het e derzue brocht, uf dr Syte vum Welf VI. in dr Dibenger Fehde (1164−1166) z kämpfe. In ere Fehde mit dr Zollere het er anne 1175 d Burg Firschteberg eroberet.

Ehe un Chinder[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Berthold het (villicht) zweimol ghyrote. Syy erschti Frau isch d Heilwig vu Froburg († vor 1183) gsi, e Dochter vum Grof Hermann vu Froburg. Mit ihre het dr Berthold drej Chinder gha:

S git Hiiwys druf, ass dr Berthold in ere zwote Eh d Ida vu Boulogne († 1216) ghyrote het, d Dochter vum Grof Matthäus vu Boulogne. Us däre Eh sin kei Chinder firi gange. Anderi Quälle gehn vun ere Eh vu dr Ida vu Boulogne mit syym Suhn, em Berthold V., uus[1].

Literatur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Gerd Tellenbach: Berthold IV.. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 2, Duncker & Humblot, Berlin 1955, ISBN 3-428-00183-4, S. 160 f.
  • Georg von Wyß: Berthold IV., Herzog von Zähringen. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 2, Duncker & Humblot, Leipzig 1875, S. 538–541.
  • Ulrich Parlow: Die Zähringer. Kommentierte Quellendokumentation zu einem südwestdeutschen Herzogsgeschlecht des hohen Mittelalters (=Veröffentlichungen der Kommission für geschichtliche Landeskunde in Baden-Württemberg, Reihe A, Bd. 50). Stuttgart, Kohlhammer, 1999, S. 221-333, Reg. 338-521.

Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Fueßnote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Tobias Weller: Die Heiratspolitik des deutschen Hochadels im 12. Jahrhundert. (Rheinisches Archiv 149) Köln/Weimar/Wien 2004. ISBN 3-412-11104-X. S. 419.