ᚷ
gebô (ᚷ) isch de erschlossni urgermanisch Name vo de g-Ruune. Er lutet uf Altenglisch gyfu und im Hrabanische Alphabet gibu. D Bidütig isch "Goob". Au de gotisch Buechstabe "g" (𐌲) haisst wie die Ruune geuuo d Form entsprecht aber em griechische Gamma.
D g-Ruune isch die sibet Ruune im Ruunealphabet und di sibet Ruune im erste Ætt. Z Skandinvie isch die Ruune im 8. Joorhundert verschwunde und mit de k-Ruune gschribe worde.
Luutwert und Wariante[ändere | Quälltäxt bearbeite]
D Ruune stoot för de gmaingermanisch stimmhafti velari Plosiv und sis frikativi Allophon (IPA /g/+/ɣ/), so i de ältere Ruuninschrifte, i de kontinentale Runeinschrifte aber nume för /g/ und im altenglische Futhorc aber för /ɣ/ und /j/. Z England isch för de Plosiv d Variante ᚸ gschaffe worde, mitem Name gár »Geer, Speer«. I nordenglische Ruuneinschrifte findet sich au d Form ᛤ und stoot do för "sekundär palatalisierts" /kj/.
Esotheerik[ändere | Quälltäxt bearbeite]
I de moderne Esotheerik bidüütet d g-Ruune Gschenk, au im spirituelle Sii. Im Ruuneyoga stoot mer uufrecht und spraizt baid Bai und geg ufe bai Arm, so ases vo voore wie die Runne ussiet.
Unicode[ändere | Quälltäxt bearbeite]
| Unicode UTF-16 | U+16b7 |
| Unicode-Nôme | RUNIC LETTER GEBO GYFU G |
| HTML | ᚷ |
Büecher[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Klaus Düwel: Runenkunde. Metzler Bd. 72; Stuggart 2001; ISBN 3-476-13072-X